Ό,τι κι αν τύχει...

Και εκεί που είσαι στο σχολείο και έχεις σκεφτεί να μην αλλάξουν νομό η συνάντηση Skip και απλύτων και να ξεφορτώσεις επιτέλους τα μπιχλιμπίδια από το Fabia, ξαφνικά, το καλοκαίρι σου κάνει μια ύπουλη κίνηση, και πριν το καταλάβεις, είσαι πίσω από το τιμόνι, και κάνεις crash test στα ηχεία με τα τραγούδια! Η γέφυρα του Αλφειού ανοικτή, και ενώ νομίζεις πως δεν μπορείς να αποκτήσεις περισότερα κέφια, αλλάζει ξαφνικά ο νομός στα fm, και ο Πέτρος, για να σε παρηγορήσει για όλα τα φορτηγά, τις μπετονιέρες και τα τρακτέρ που βρίσκεις στο δρόμο, έχει πετύχει ένα από τα αγαπημένα σου τραγούδια!

Ένα άδειασμα Fabia, 3 πλυντήρια, ένα πότισμα και πολλές σελίδες νυχτερινών ταξιδιών αργότερα, σηκώνεσαι νωρίς νωρίς για να τελειώσεις με τις μπουγάδες και να επιστρέψεις στις γρήγορες συνδέσεις όσο γίνεται πιο γρήγορα, ανακαλύπτεις πως η ΔΕΗ έχει άλλες προθέσεις. Αλλά, αν έχεις περισσότερες λύσεις από τα προβλήματα που σου παρουσιάζονται, απλά αγνοείς τα πάντα για λίγο, και δοκιμάζεις το καινούριο απόκτημα του Δημήτρη αυτή τη φορά, όχι στη Γερακοφωλιά, αλλά στην παραλία με την όμορφη θέα, για να μάθεις και τα νέα των συγγενών!

Μα δεν είναι κούκλα??

Αν έχετε έλλειψη σιδήρου, μπορείτε να προτιμήσετε την εν λόγω παραλία για κολύμπι!

Αν έχετε έλλειψη περιβαλλοντικής ευαισθησίας, περάστε μια βόλτα από τα εργοτάξια για τα γήπεδα golf, μπορεί να αλλάξετε γνώμη άμα διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι την άσκοπη αλλοίωση του τοπίου και την υποβάθμιση μιας καταπληκτικής περιοχής...

Αν έχετε έλλειψη τουριστικών προορισμών, προσθέστε αυτόν στην λίστα σας!

Και αν έχετε έλλειψη από φοινικάκια, well, ελάτε με την μπουλντόζα σας....

Είναι απίστευτο το πόσα είναι και πόσο στενοχωριέμαι που δεν θα μπορέσουν να μεγαλώσουν εκεί....

Και για να μην ξεχνιόμαστε, ο Δάσκαλος είπε να αφήσουμε την φωτογραφική μας να δει λίγο τον κόσμο σε άσπρο μαύρο....

... και είπα να μην χάσω την ευκαιρία!
;-D

Could we have kippers for breakfast?

Και εκεί που είμαι ανάμεσα σε !@#$!@$! βάσεις δεδομένων, με τον Koyan να είναι σε κατάσταση επιφυλακής για remote desktop στην περίπτωση που τα configuration files μου και το migration από μια εγκατάσταση σε άλλη, συνεχίσουν να προβάλλουν σθεναρή αντίσταση χτυπεί το κινητό, και ω, ως εκ θαύματος, το ακούω (πράγμα σπάνιο)! Ακολουθεί ο επόμενος διάλογος:


Κολλητή: ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΣ ΤΟ ΚΑΤΣΙΚΙ ΣΗΜΕΡΑ??
Εγώ: Ποιόν Κατσίκη? Έχει σήμερα εκδήλωση για τον Κατσίκη?? Που? (Στο μεταξύ θυμάμαι πως εκείνη ακριβώς την ώρα που μιλάω, εγώ έπρεπε να είμαι μαζί με τους άλλους συναδέλφους 24 χιλιόμετρα μακριά σε συνάντηση για την εφημερίδα μας και μπερδεύομαι ακόμα περισσότερο, καθόσον το Joomfish λειτουργεί μεν στο Joomla, όχι όμως και στον εγκέφαλό μου...)
Κολλητή: (αμήχανα, προφανώς σκεπτόμενη τι χαζομάρα βαράει την φιλενάδα της) Το κατσίκι παιδί μου, που αναβάλαμε προχτές λόγω του live, το ξέχασες?
Εγώ: ..........

Και επειδή όπως ξέρετε, εμείς κάνουμε σωστές επιλογές όσον αφορά την διατροφή μας, και επειδή το πρωινό είναι το πιο βασικό γεύμα της ημέρας, αποφασίσαμε να πάρουμε πολύ νωρίς το πρωινό μας κόσμος και λαός, πριχού ξημερώσει και μας βάλουνε στόχο και οι άλλοι πεινασμένοι, με κατσικάκι λαδορίγανη, κατσικάκι ψητό, και γενικά, κατσικάκι!! Νάναι καλά τα παιδιά που βάλαν το πολύπαθο κατσίκι από το οποίο μόλις μείναν κάτι κόκκαλα για τα σκυλάκια της περιοχής!
;-D

And the vision that was planted in my brain

Εγκαίνεια της Έκθεσης Βυζαντινής Αγιογραφίας χτες στο Δημαρχείο Αρχαίας Ολυμπίας (ναι, ναι, έχουμε ΚΑΙ από αυτό...)
;-D

Μέσα αγιογραφίες, και έξω, το σούπερ κλασσικό κέρασμα της πόλης, κοκάκια, είναι απίστευτο το πόσο δημοφιλές είναι το προαναφερθέν κέρασμα (γιατί γλυκό δεν θα το έλεγα...) σε αυτές τις συντεταγμένες.... Εγώ σε αυτήν την γαστριμαργική πρόταση έχω να παραθέσω μόνο τα εξής: Τερκενλής, Μίλτος, Plaisir, Αγαπητός, και όσον αφορά τον ξωτικό νότο, Σεράνο, Fresh, Αθανασίου και εκείνο εκεί το καλό στη Λακωνικής.... (είμαι κακιά, ε????? Χιχιχιχι). Και αυτά, για να μην πιάσουμε και τα σιροπιαστά, αν και στο γαλακτομπούρεκο η περιοχή δίνει ρέστα!!
;-D

Και επειδή είμαστε άνθρωποι με βαθύ πνευματικό αίσθημα...

... ενισχύσαμε αμέσως μετά την τοπική οικονομία, με καφέ....

.... ο οποίος, όπως είναι ευρέως γνωστό τοις πάσι, ακολουθείται πάρα πολύ καλά με ψητά κοτόπουλα, παντσέτες και κρασί....
;-D

Ένα βράδυ θα φέγγει το φεγγάρι τρελό

Βδομάδα συνάντησης Moodle αυτή, και για να μην μείνουμε πίσω (ας όψεται το ανύπαρκτο internet στο 1ο ΤΕΕ....) σε σχέση με τα μαθήματα φωτογραφίας, πήγαμε εκδρομή, σε internet cafe αυτή τη φορά (χοχο, η κάθε εκδρομή, ανάλογα με το μάθημα) και πολύ διασκεδάσαμε, ειδικά στους καφέδες μετά! Και επειδή, δεν είχαμε αρκετές δουλειές, είπαμε να βγάλουμε στη μέση και μερικές ακόμα, έτσι για να σιγουρευτούμε πως δεν θα μείνει ελεύθερος χρόνος ούτε στις νύχτες μας!


Κλασσικά στην προχτεσινή διαδρομή για την Πάτρα κάπου 50 τρακτέρ στο δρόμο, άλλο να σπέρνει την πραμάτεια του στην εθνική, άλλο να κάνει καμικάζι στροφές και να βλέπεις την νταλίκα να προσπαθεί να το αποφύγει, και μέσα σε όλα, καμιά 6-7 μπλόκα! Τουλάχιστον έτσι, δεν χρειάζεται να πάρεις τηλέφωνο για να ειδοποιήσεις για τα πεσμένα καφάσια στην μέση της εθνικής, τους το λες live.... Βέβαια, καλό θα ήταν τα αστυνομικά τμήματα να προμηθεύουν τους αστυνομικούς τους με εκείνα τα ωραία φωσφοριζέ γιλεκάκια για χρήση ΚΑΙ την ημέρα, γιατί όπως και να το κάνουμε, αν κάθεσαι κύριε Τροχαίε μου με το πιστόλι στο χέρι, όχι στην βοηθητική όπου είναι παρκαρισμένο το περιπολικό, αλλά στον κανονικό δρόμο, και μάλιστα με πλάτη στο ρεύμα κυκλοφορίας γιατί στοχεύεις την αντίθετη λωρίδα, φρόντισε να φαίνεσαι σίγουρα και μάλιστα να προστατεύεσαι από το περιπολικό, γιατί εγώ, καλά, σε είδα και σε σεβάστηκα, ο τάδε παππούς όμως και ο δείνα γκαζοτενεκές (για να μην μιλήσω για τα τριαξονικά που ΔΕΝ θα μπορούν να κάνουν πέρα, ούτε να κόψουν ταχύτητα) δεν θα σε δούνε με αυτό το γκριζογαλαζούλι πουκαμισάκι, που όπως και να το κάνεις, με φόντο την μεσημεριανή άσφαλτο, σε κάνει αόρατο....

Χτες πάλι, στο δρόμο για Καλαμάτα, για μια ακόμα φορά έπαιξε το έργο "μπαίνω στην πόλη όταν οι άλλοι φεύγουν" και μάλιστα, παραδόξως, χωρίς παράπλευρες απώλειες, μιας και ένα από τα προπορευόμενα αυτοκίνητα πετούσε άδεια μπουκάλια Amstel από το παράθυρο (απίστευτο?). Στον γυρισμό, μερικές αγορές και έναν καφέ στον κήπο δίπλα στις μουσμουλιές και τα τεράστια βαρέλια του κρασιού αργότερα, ολόκληρο convoy Αθηναίων για το Καλό Νερό, και ίσα ίσα που πρόφτασα και έφτασα στο live rock night στο Ζορμπά, όπου περιμέναν οι υπόλοιποι κολλητοί (ο βασιλιάς της σκόνης για το Fabia έχει κυριολεκτική σημασία...).

Μια υπέροχη νύχτα λοιπόν, με καταπληκτικές μουσικές από τους Peirama οι οποίοι με άψογες εκτελέσεις δεν αφήσαν λεπτό την ένταση και την διάθεση του κόσμου να πέσει. Θέλω κι άλλα live, θέλω κι άλλα live!!!!

;-D

Είναι η ρουτίνα κι η αδράνεια εχθροί μου

Σαββατοκύριακο, και μεσημεριανό τραπέζι Σαββάτου για τα χρόνια πολλά και καλά της πολυαγαπημένης μου φιλενάδας, για μια ακόμα φορά με lousy timing για να μην χάνουμε και το καθιερωμένο μας πλέον στυλ, στην Καλαμάτα!

Ο ψήστης φανταστικός, η δέ μαγείρισσα δεν το σχολιάζουμε καν, και δεν είναι τυχαίο που ΔΕΝ έχουμε φωτό από το τραπέζι γιατί κανείς δεν ήθελε να αφήσει εκτεθειμένα τα καταπληκτικά εδέσματα (θέλω κι άλλη σάλτσα, θέλω κι άλλη σάλτσα) στα πηρούνια των άλλων χάνοντας χρόνο με φωτογραφίες!!! Και η μάχη βέβαια, έγινε στο σουφλέ σοκολάτα, με παγωτό (θέλω κι άλλο σουφλέ, θέλω κι άλλο σουφλέ)!!

Μεζεδάκι, κανείς?

Ο Αττίλας, ένα καταπληκτικό κουτάβι, μια σκέτη γλύκα, την ώρα που οι μεγάλοι αραδιάζανε γελώντας όσα νέα δεν χωρέσανε στo msn, ζουλώντας λίγο τον χρόνο, και τα πιτσιρίκια ντυμένα ρόμποκοπ με τα προστατευτικά των inlines (ναι, ναι, ούτε και από αυτές τις θεαματικές σκηνές που γράψανε ιστορία υπάρχει φωτογραφικό ρεπορτάζ, για αποφυγή βασκανίας και ζήλιας για την περισσή χάρη που μας διακρίνει!). Έτσι λοιπόν, χάνετε και την μοναδική χρήση της επιγονατίδας ως σαγιονάρα από την Ιωάννα!
;-D

Κυριακή, μέρα των μουσείων, και για άλλη μια φορά, πρωί πρωί με την πρώτη δροσούλα (χμφ... και ολίγον από νύστα που κράτησε μέχρι την είσοδο μόνο), χωρίς παιδάκια και με καταπληκτική παρέα, σχεδόν ιδιωτική ξενάγηση στην καταπληκτική Ψηφιακή Έκθεση του Μουσείου της Ιστορίας των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων!!Το προσωπικό εξαιρετικό, όπως πάντα, και πανέτοιμο να ξεναγήσει όλους όσους δηλώσαν συμμετοχή (χοχο, εμείς το απολαύσαμε χωρίς τα πλήθη!!). Το υλικό ξενάγησης στα pda αλλά και στις οθόνες διεπαφής πάρα πολύ καλό και βέβαια, μια φορά δεν είναι ποτέ αρκετή!!! (Serial fan του Μουσείου, χοχο!)

Αυτό, για να μην ξεχνιόμαστε, είπαμε, μπορείτε να μου το κάνετε δώρο (μαζί με τo hybrid RX400h της Lexus)!!!

A, και επίσης για να μην ξεχνιόμαστε, μια τάρτα σοκολάτα όπως κατεγράφη κατά τις μεσημεριανές ώρες... Λίγο αργότερα, η άδεια ταρτιέρα στον νεροχύτη (το σπίτι έχει υψηλό βαθμό εξάτμισης στην τάρτα σοκολάτα...)

;-D

Κυριακή μεσημέρι, και ο χώρος μπροστά από το Δημαρχείο φιλοξένησε την 2η Σκυταλοδρομία Μοτοσυκλετιστών 2008 (εντάξει, και αυτές τις ζήλεψα λίγο, αλλά περισσότερο ζήλεψα την θέληση και την πρωτοβουλία των ιδιοκτητών τους!)
;-D

Ώρα των δηλώσεων στα ΜΜΕ στο υπόστεγο του Δημαρχείου και οι μηχανές με το Σύγγρειο στο βάθος.

Nice, huh?
;-D

Κι ύστερα σου λέει, ποδήλατο....

Ναι, ναι, έχουμε και από αυτό....
;-D
Ready???

Get set, go..... (Θέλω κι εγώ κράνος -ποδηλάτου- με λουλουδάκια...)

Συνέχεια στο δρυοδάσος της Φολόης, με τους φίλους από τα μαθήματα φωτογραφίας (Δάσκαλε, πότε είπαμε θα πάμε ημερήσια? Νυχτερήσια? Πενθήμερη? Ξέρουμε κάτι μέρη, ψώνιο, χοχοχο!) Το δάσος καταπράσινο και καταπληκτικό, και, ω, τι σύμπτωση, στο δρόμο για ψητά!!!

"Και αυτο, παιδιά, είναι μια χελώνα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα...."
;-D

Αν το μάθει η A'Tuin θα σας πω εγώ...

Μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα.....

The claw, the claw!!

;-D

To αυτοκίνητο, που...

... απορροφά το φως!!!
;-D

Seven seconds away

Τάρτα σοκολάτα!!!
;-D

I breathe clouds beneath my window

Ένα καθ' όλα καταπληκτικό ταξίδι από τις κλασσικές διαδρομές όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας (η έξοδος από Θεσσαλονίκη ήταν ήδη εμφανής από χτες) με την απαραίτητη στάση στην Πάτρα (εντάξει, εκεί έπεσε και πολυ βρίσιμο στο σημείο που φτιάχνουν την μικρή περιμετρική και που με ανάγκασε να κάνω ένα σωρό ανώφελους κύκλους για τον δρόμο προς Αρόη) αλλά δεν βαριέσαι... Όταν έχεις καλή διάθεση, τίποτα δεν μπορεί να σε κρατήσει πίσω!!!!
;-D

H θέα στον Πατραϊκό πάντα εξαιρετική ακόμα και με συννεφιά (δεν σχολιάζω τα παρεπόμενα του αστικού ιστού...), και βέβαια, τα καινούρια μου inline skates που μετράνε τρεις μέρες ζωής και έχουν δοκιμαστεί πλέον σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα και τώρα, αναπαύονται για λίγο στο διπλανό δωμάτιο!!! Αφού οι καταπληκτικοί και πολυαγαπημένοι μου κολλητοί κάνανε την αρχή το καλοκαίρι με το φανταστικό δώρο γενεθλίων, είπα να αναβαθμίσω σε μοντέλο που να ανταποκρίνεται σε σκληρότερες συνθήκες και μεγαλύτερες απαιτήσεις.

Επιτέλους, λοιπόν, τα καινούρια μου Roces, (παρακαλώ δεν θέλω σχόλια για το συγκεκριμένο μοντέλο από τους ειδήμονες...) από τα οποία δεν υπάρχει φωτογραφική ανταπόκριση εν χρήσει και σε δράση καθόσον οι παρεβρισκόμενοι σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα δεν ήταν σε θέση να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και τις συγκινήσεις του φωτορεπορτάζ!!!!
;-D

The street's the place to go!!!

Και ενώ η μέρα ξημέρωσε στην Θεσσαλονίκη, γέμισε με μια καταπληκτική βόλτα στην Καβάλα και στο Παγγαίο (ναι, ναι, παρασύρομαι εύκολα...). Το πρωί, με μεγάλη χαρά διαπίστωσα στην περιφερειακή πως όλοι πηγαίναν προς το ρεύμα για την Χαλκιδική ενώ εγώ αντίθετα (πάντα έτσι γίνεται, όλοι φεύγουν από την πόλη όταν έρχομαι εγώ για διακοπές -άντε παιδιά, πάτε στας εξοχάς να παρκάρω κι εγώ σαν άνθρωπος κάτω από το σπίτι μου- και γυρίζουν όταν εγώ φεύγω!!!!) πλάνη που κράτησε μέχρι το Δερβένι, γιατί προφανώς, προς Καβαλαξάνθηδράμασέρρες υπήρχαν και άλλοι που θέλησαν να πάνε και μας το κρύβανε επιμελώς!

Α, και παιδιά, όταν γίνεται της Ποππαίας από κίνηση, κάντε μας την χάρη να μην δίνετε ραντεβού στα σημεία εισόδου στην περιφερειακή και κάνετε μακαρόνια 5-6 αυτοκινήτων σταματημένων (και πολλάκις χωρίς alarm...) στη βοηθητική, ξέρετε, έχουν ανακαλυφθεί τα κινητά και μπορείτε να βρεθείτε με τους υπόλοιπους φίλους σας και σε κάποιο άλλο σημείο της διαδρομής χωρίς να χρειαστεί να σας βρίζουν όλοι όσοι ενοχλείτε γιατί εξαιτίας σας κινδυνεύουν να τρακάρουν!!!

Η διαδρομή φανταστική και πρώτη φορά με κίνηση (πολύ έχω καλομάθει μου φαίνεται...) στην Εγνατία αλλά δεν βαριέσαι, οι λίμνες λαμπυρίζαν στον ήλιο, τα λουλούδια μοσχοβολάγανε, η μουσική τέλεια, και ακόμα πιο τέλεια, στην καταπληκτική μου πόλη, περίμενε ο κολλητός (γιούπι, γιούπι) για να πάρουμε τα όρη και τα βουνά κάνοντας μια βουτιά στο παρελθόν με τους παλιούς συμμαθητές!! Παγγαίο, με ουζάκι, κατσικάκι στην γάστρα, λοιπά κρέατικά, και άλλα μεζεδιλίκια στην άκρη της Μεσορόπης και πάρα πολλά γέλια, κουβέντες από Joomla, moodle, blogging (μην ξεχνάμε και την σχετική εκδήλωση, χοχοχοχο), αρχιτεκτονική, μαγειρική, μουσική, κινηματογράφο, για τη ζωή, το σύμπαν και τα πάντα!

Ζέστη, ζέστη ακόμα και στις Καστανιές!!!

Πάνω που είπαμε να ξεφύγουμε λίγο από την Ολυμπία και τα αρχαία, νά σου το σχετικό ντεκορ, στο Παγγαίο.... Κι εγώ που νόμιζα πως ο Καβάφης μιλούσε μεταφορικά!!!

;-D

Μεσορόπη, στο Παγγαίο, το χωριό που ζει μέσα στο χρόνο!!! Φανταστικά παλιά σπίτια, γενικά τεραστίων διαστάσεων και αν με αφήνανε, ακόμα εκεί θα ήμουνα (άσε που δεν προφτάσαμε να κάνουμε το μονοπάτι...)!!!!

Σχεδόν βιομηχανικός χώρος!! Μπαράκι?? Πολυχώρος για εκθέσεις? Μπουάτ? Μπιστρό? If you have the money, do the deed!
;-D

ΚΚΚΚΚΚΚΚαλό, ε?
;-D

Θα πέσει, δεν θα πέσει...

Και μέσα στην μέση της άκρης του δρόμου, του κούτσουρου..... μαντέψτε για τί!?!
;-D

Αυτό το θέλω....

Όλα τα αγαπημένα μου "μπε" που λέει και η ανιψιά, μαζεμένα...

Pas mal....

Προφανώς τα τελικά σίγμα είναι πολυτέλεια!!!!

;-D

Και πριν την επιστροφή στην Καβάλα, καφές πάνω από την Ελευθερούπολη (χάλια θέα, ε?) Θα έβαζα και φωτό από το συντριβάνι τύπου Φοντάνα ντι Τρέβι, αλλά έχουμε και ένα επίπεδο στο blog (αφήστε που ο κολλητός αρνήθηκε κατηγορηματικά να ποζάρουμε αναλόγως, παρόλες τις σχετικές παροτρύνσεις και τα αντράνταχτα επιχειρήματα, χοχοχο -έχω και σοβαρούς κολλητούς για όσους αμφιβάλλουνε!!!). Και μετά από μια παρτίδα Λαβύρινθου (μα πως επιτέλους παίζεται ακριβώς αυτό το παιχνίδι??? Γκρρ....) με το καραμελένιο μου βαφτιστήρι -όταν κατορθώσαμε να μαζευτούμε σε τέσσερις τοίχους- επιστροφή στο σημείο αναχώρησης, και, ω, τι παράξενο, θέση παρκαρίσματος κάτω από το σπίτι (άντε, γιατί είχα και μισό Fabia τσουρέκια για ξεφόρτωμα)!!! Ζήτω οι διακοπές!!!

;-D