Hello, my name is Sophia and I am a teacher of English in Ancient Olympia, Greece. Welcome to my blog!

Sunday, November 30, 2008

The wind that shakes the barley - Φυσάει ένας αέρας που σαρώνει

The curtain for the 11th Olympia International Film Festival for Children & Young People opened once more, to receive films, kids and people from all over the world!!

Parallel exhibitions featuring local artists...

Evenings of music and art filling the air with longing....

The chairs, ready and waiting for the eager crowds that started rushing to Pyrgos for the past 2 days...

And young Melissa, flying over the world, with the flying bicycle...

... to land in Pyrgos, in the Appolon Theatre, so as to deliver the last copy of the films to be screened over the next week!!!
;-D

And another festival, well on its way...
;-D

With songs....
... music... the celebration has aldready started....
;-D

The grand reception after the opening ceremony, at ASO...
;-D

And the memories of the past, in the reconstruction of an old, open air cinema...
;-D

Cine Nostalgia...

Kids from all over Europe, coming year after year!!!
;-D

Nikos Theodosiou, Mr Kakkavas, and Dimitris Spyrou!!! (The dream team, part 1)
;-D
Happy, happy, happy!!!
;-D
;-D (The dream team, part 2)

And the youngest yet reader, of ZIZANIO, the festival's daily newspaper, written by youngsters, for young people of all ages!!!
;-D

What, you still haven't gotten a copy??? Tstststs.... Shame on you!
;-D

Oh, come on, take one!!! It's free, you know!
;-D

And more importantly, come on over... there's still time!
;-D

Cause our storrytelling from all over the world, is just beginning...
;-D

Mα περιστρέφεται η γη γύρω απ’ την αγάπη μια ζωή

Και η ψησταριά "Το περίπτερο" έγινε πλέον, Περίπτερο & Σία!!!
;-D

Χιχιχιχιχι (ρε συ, εγώ ξέχασα να πάρω την δική μου!!!!!! ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ ΜΟΥ!!)
;-D

Και αφού πήραμε το δυναμωτικό μας...

...απολαύσαμε το κλασσικό Ολυμπαίϊκο συρτάκι!!!
;-D

Η πίστα άνοιξε και για τους υπόλοιπους!
;-D

;-D


Χτυπήσαμε τα παλαμάκια μας...

... για τον φιότσο (και όχι μόνο...)!!!!
;-D

Άντε, παιδιά, (είπαμε δεν την σταυρώνουμε αυτή καλέ.... δεν είναι βασιλόπιτα...) ζήτω το καινούριο κεφάλαιο της ζωής σας!!!
;-D

Νά 'ναι πάντα γλυκό!!!
;-D

Friday, November 28, 2008

Αυτή για μας είναι η ζωή

Οι φεστιβαλικοί ρυθμοί αρχίζουν να επιταχύνονται, και ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία του Φεστιβάλ, η κλήρωση για το ποιά παιδιά θα συμμετέχουν στις κριτικές επιτροπές, τα κινηματογραφικά εργαστήρια, και το Ζιζάνιο! (Πστ... μόνο εσείς θα μας τραβάτε, σας τραβάμε κι εμείς!!!!)
;-D

Pick me, pick me!!!
;-D
Tα παιδιά εκεί, όλο αγωνία για τα αποτελέσματα... Κλήροι με νούμερα, χαρτάκια με όνειρα... Ποιά άραγε κρύβουν τους επόμενους μεγάλους σκηνοθέτες, τους επόμενους ποιητές, συγγραφείς, κινηματογραφιστές, τις φρέσκες ματιές στον δικό τους κόσμο που ελπίζουμε να μας αφήνουν να μοιραστούμε μαζί τους!
;-D

Και το βράδυ, συναυλία Μικρούτσικου - Πασχαλίδη - Αντωνοπούλου!!! Χιχιχιχιχι!!! Για να κάνουμε μια επανάληψη από τα περσινά αν και φέτος, λείπανε οι πατερίτσες από το τραπέζι!!!
;-D

To πιο ενδιαφέρον, το sound check πριν την συναυλία...
;-D

- (Psst... Θάνο, έμαθα ότι μπορεί να τραγουδήσει...)
- (Σττ... αποκλείεται... αναφέρεται στον μεγάλο Γιώργη Παυλόπουλο που μόλις έφυγε... Είναι σοβαρό το θέμα..)

Και σύμφωνα με τα λόγια του Μικρούτσικου, να το τιμάτε το Φεστιβάλ και να το προσέχετε γιατί είναι κάτι πολυ σημαντικό.... (Pssst... τ' ακούτε εσείς εκεί έξω????)
;-D

Καταπληκτική φωνή και σκηνική παρουσία!!!
;-D

- Ρε, δεν σου είπαμε να κάτσεις κάτω, αμάν πια με τις φωτογραφίες...
-Τι λες παιδί μου, αφού είμαι σε εντεταλμένη υπηρεσία!!!!
- Καλά, τότε μην τρως τα φυστίκια...
;-D

AAAAAAAAAAAA!!!!
;-D

Και μετά την συναυλία, η καθιερωμένη διαδρομή για το Λεβεντοχώρι με το κονβόι, όπου κατά γενική ομολογία, ο Μικρούτσικος κουβαλάει καλύτερα τα πιάτα από τον Αντρέα!!!!
- Τι κάνει εδώ αυτό το μπουκάλι??
- Είναι για να ανασαίνει το κρασί...
- Μα αυτό, είναι άδειο...
-Ε, ναι, το κρασί ανασαίνει στην καράφα και το μπουκάλι ανασαίνει άδειο..
.....
- Μια ασημένια Mercedes είναι κανενός?
- Όχι, αλλά δεν θα είχαμε αντίρρηση να είναι!!!
.....
-ΧΑΧΑΧΑ, ούτε ένα μπουκάλι δεν μπορεί να σπάσει!!
-Δεν είναι ότι δεν μπορεί, είναι ότι δεν θέλει!!
.....
-Συγνώμη, ο Βρυνιώτης είναι στο δρόμο για την Ολυμπία?
-Α, ναι, εκεί που πας για Ολυμπία, κάνεις μια στάση στον Άγιο Ανδρέα!!
;-D

Και συνέχεια με έκθεση φωτογραφίας της Νέλλης Τραγουστή στην Παλιά Αγορά με παιδικές στιγμές.... Απλά φανταστική...
;-D

Τώρα, πείτε μου κι εμένα... αυτές οι καρέκλες εκεί πάνω, κάνουν κάτι??
;-D

Και παράλληλη εκδήλωση, ρεσιτάλ κλασσικής κιθάρας, και ταξίδι στο άπειρο της μουσικής...
;-D

Για να μην ξεχνιόμαστε όμως, οι πρώτες προβολές του Ελληνικού Τμήματος του Camera Zizanio, σήμερα το απόγευμα!!!! Και τα δικά μας τα ταινιάκια, θα δούνε την μεγάλη οθόνη!!! BE THERE!!! (Είδατε, είδατε, δεν είμαι καθόλου απόλυτη!!)
;-D

Monday, November 24, 2008

Μα δε ζουν τη ζωή οι ψυχές οι δειλές

"Το σχολείο πρέπει να βγάζει ευτυχισμένους ανθρώπους", και τα λόγια του 80άχρονου παππού, πνίγηκαν στα χειροκροτήματα, ακόμα και όλων αυτών που από την ασφάλεια της καρέκλας και της εξουσίας τους, θεωρούν επιτυχία το να είσαι δικηγόρος, εφέτης ή γιατρός... (ή πολιτικός??? Θεωρείται επιτυχία αυτό???). Μια βουτιά στο παρελθόν, στα θρανία που καθίσαν ο Γιώργος Παυλόπουλος, ο Τάκης Σινόπουλος, ο Μίκης Θεοδωράκης, αλλά, το πιο σημαντικό, άνθρωποι απλοί, άνθρωποι που κλειστήκαν στα υπόγεια φυλακισμένοι, άνθρωποι που λιώσαν τα μάρμαρα στα σκαλιά με τα βήματά τους, άνθρωποι που ήταν και είναι γύρω μας, καθημερινοί άνθρωποι...
Μπράβο στα παιδιά (και τους μεγάλους) για την ταινία που κάνανε, και ακόμα ένα μεγαλύτερο μπράβο, στον καταπληκτικό παππού, που έχοντας απέναντί του συμπυκνωμένη την υποκρισία μιας κοινωνίας, έσβυσε με μερικές λέξεις τις αυταπάτες με τις οποίες αυτή λειτουργεί... Το να είσαι διακεκριμένος δεν λέει τίποτα... οι άνθρωποι πρέπει να είναι ευτυχισμένοι και να έχουν ήθος....
Γιατί πράγματι, η επιτυχία, βρίσκεται στο πόσο ευτυχισμένους ανθρώπους έχεις γύρω σου... Καλά τα λες φιλενάδα....
;-D

Sunday, November 23, 2008

Ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή βροχούλα έπιασε

... αλλά στα μέρη μας, τίποτα πια δεν μας πτοεί, ούτε οι μπόρες, ούτε οι καταιγίδες, γιατί σε αυτήν την γωνιά, ένας ήλιος πάντα λάμπει μιας αρχίσαν οι ρυθμοί του Φεστιβάλ, αυτή την φορά με ρεμπέτικα για πιάνο και μπουζούκι!!! Οι «6 λαϊκές ζωγραφιές», έργο 5 για πιάνο, του Μάνου Χατζηδάκι και τα ρεμπέτικα τραγούδια των Τσιτσάνη, Μητσάκη, Χατζηχρήσου και Καλδάρα, στον Απόλλωνα! Και η φετινή κορδέλα για τις προφεστιβαλικές εκδηλώσεις, κόπηκε!
;-D

- (Πσσττ... αυτό το έργο δεν το έχουμε ξαναδεί κάπου???)
- (Ναι, αλλά εκεί είχαμε βρε παιδί μου και κανένα ποτάκι και μεζέ στο τραπέζι...!!!)

-(Για μια στιγμή νόμισα πως θα τραγουδήσει...)
-(Άσε, κι εγώ... που θα πάει, θα τον πείσουμε την επόμενη!!! Πσστ... Χρήστο, Χρήστο....)

-(Ωχ, καλέ, αυτός ξανανέβηκε στην σκηνή...)
-(Έλα, έλα, βγάλε την κάμερα, τώρα που έφυγαν τα κανάλια, μπορεί να πει καμιά νότα.. Ω, ρε, χρυσό θα το πουλήσουμε το βίντεο στο CNN.... Α, τζίφος... τους μουσικούς παρουσιάζει....)

-Φτου... δεν βαριέσαι, έλα, για πάμε, έχει κρασιά το πρόγραμμα!!!!
;-D
Και έτσι, ξεκινάει ένα 15νθήμερο+ που ο Απόλλωνας γίνεται δεύτερο σπίτι, με ατελείωτες ώρες σε αυτά τα καθίσματα, με την οθόνη μπροστά μας, ένα ανοικτό παράθυρο στις γωνιές όλου του κόσμου!!
Εσείς? Δεν θα έρθετε λοιπόν???
;-D