Ένα βράδυ θα φέγγει το φεγγάρι τρελό

Βδομάδα συνάντησης Moodle αυτή, και για να μην μείνουμε πίσω (ας όψεται το ανύπαρκτο internet στο 1ο ΤΕΕ....) σε σχέση με τα μαθήματα φωτογραφίας, πήγαμε εκδρομή, σε internet cafe αυτή τη φορά (χοχο, η κάθε εκδρομή, ανάλογα με το μάθημα) και πολύ διασκεδάσαμε, ειδικά στους καφέδες μετά! Και επειδή, δεν είχαμε αρκετές δουλειές, είπαμε να βγάλουμε στη μέση και μερικές ακόμα, έτσι για να σιγουρευτούμε πως δεν θα μείνει ελεύθερος χρόνος ούτε στις νύχτες μας!


Κλασσικά στην προχτεσινή διαδρομή για την Πάτρα κάπου 50 τρακτέρ στο δρόμο, άλλο να σπέρνει την πραμάτεια του στην εθνική, άλλο να κάνει καμικάζι στροφές και να βλέπεις την νταλίκα να προσπαθεί να το αποφύγει, και μέσα σε όλα, καμιά 6-7 μπλόκα! Τουλάχιστον έτσι, δεν χρειάζεται να πάρεις τηλέφωνο για να ειδοποιήσεις για τα πεσμένα καφάσια στην μέση της εθνικής, τους το λες live.... Βέβαια, καλό θα ήταν τα αστυνομικά τμήματα να προμηθεύουν τους αστυνομικούς τους με εκείνα τα ωραία φωσφοριζέ γιλεκάκια για χρήση ΚΑΙ την ημέρα, γιατί όπως και να το κάνουμε, αν κάθεσαι κύριε Τροχαίε μου με το πιστόλι στο χέρι, όχι στην βοηθητική όπου είναι παρκαρισμένο το περιπολικό, αλλά στον κανονικό δρόμο, και μάλιστα με πλάτη στο ρεύμα κυκλοφορίας γιατί στοχεύεις την αντίθετη λωρίδα, φρόντισε να φαίνεσαι σίγουρα και μάλιστα να προστατεύεσαι από το περιπολικό, γιατί εγώ, καλά, σε είδα και σε σεβάστηκα, ο τάδε παππούς όμως και ο δείνα γκαζοτενεκές (για να μην μιλήσω για τα τριαξονικά που ΔΕΝ θα μπορούν να κάνουν πέρα, ούτε να κόψουν ταχύτητα) δεν θα σε δούνε με αυτό το γκριζογαλαζούλι πουκαμισάκι, που όπως και να το κάνεις, με φόντο την μεσημεριανή άσφαλτο, σε κάνει αόρατο....

Χτες πάλι, στο δρόμο για Καλαμάτα, για μια ακόμα φορά έπαιξε το έργο "μπαίνω στην πόλη όταν οι άλλοι φεύγουν" και μάλιστα, παραδόξως, χωρίς παράπλευρες απώλειες, μιας και ένα από τα προπορευόμενα αυτοκίνητα πετούσε άδεια μπουκάλια Amstel από το παράθυρο (απίστευτο?). Στον γυρισμό, μερικές αγορές και έναν καφέ στον κήπο δίπλα στις μουσμουλιές και τα τεράστια βαρέλια του κρασιού αργότερα, ολόκληρο convoy Αθηναίων για το Καλό Νερό, και ίσα ίσα που πρόφτασα και έφτασα στο live rock night στο Ζορμπά, όπου περιμέναν οι υπόλοιποι κολλητοί (ο βασιλιάς της σκόνης για το Fabia έχει κυριολεκτική σημασία...).

Μια υπέροχη νύχτα λοιπόν, με καταπληκτικές μουσικές από τους Peirama οι οποίοι με άψογες εκτελέσεις δεν αφήσαν λεπτό την ένταση και την διάθεση του κόσμου να πέσει. Θέλω κι άλλα live, θέλω κι άλλα live!!!!

;-D