There comes a time when every bird has to fly

-Θεία, στα γενέθλιά μου που θα γίνω 6, θέλω να φτιάξω εγώ την τούρτα μου! Να μην την αγοράσουμε! Θα σου ζωγραφίσω πώς θέλω να είναι, θέλω να είναι καρδιά και να είναι από πάνω κόκκινη, σαν εκείνο το ζουμερό κόκκινο της κολώνας! Και να έχει μέσα και κερασάκια!
-Από μέσα να την κάνουμε να είναι σοκολάτα? Όπως εκείνο το φανταστικό κέικ σοκολάτας που φτιάχνω?
-Να μου πεις την συνταγή να γράψω τί χρειαζόμαστε!

-(Συγνώμη, από πότε το γράψιμο έγινε πιο σημαντικό από το γλυκό?)
-('Ελα μου ντε... Σκέψου ότι αν δεν του το θύμιζες, δεν θα έτρωγε καν!!)

-Δημήτρη, είσαι σίγουρος ότι έτσι χρησιμοποιούμε την κούνια?
-Μισό λεπτό, θέλω κάτι να συμπληρώσω στην συνταγή μου!

Και το countdown των 2 εβομάδων, άρχισε, με το βασικό θέμα μας, λυμένο!!
;-)

Beautiful colors inside me

Και ξαφνικά, ανοίγεις την πόρτα στο ανιψόσπιτο, και σε περιμένει αυτό...

Το οποίο έφτιαχνε ο ανιψιός, επί 2 ημέρες... Τύλιξε μικρά μικρά κομματάκια σοκολάτας,...

...προσπαθούσε επί μισή ώρα να τα χώσει μέσα στο μπαλόνι....

... και μετά, να γράψει τις αφιερώσεις του!!
-Εγώ θεία, έμαθα να γράφω και να διαβάζω τώρα!!!!

You're moments ago, but seconds away

Το Φεστιβάλ μας, για μια ακόμα φορά, τελετή λήξης και απονομής βραβείων, και countdown μέχρι το επόμενο..

Η έντυπη έκδοση του Ζιζανίου, (άντε, τέρμα πλέον οι τυρόπιτες, τα πεϊνιρλιά και τα καλτσόνε μέσα στον μαύρο πανικό, επιστρέψαμε στην γαλήνη της κατσαρόλας...) με τις ένδοξες στιγμές και την εξαιρετική πχιότητα υλικού!! Μπράβο Ζιζάνια!! (Ναι, ναι, οκ, θα βγάλω και την κάρτα από τα έντερα του υπολογιστή μου... ;-Ρ)

Και οι βαλίτσες των Σουηδών, έτοιμες προς αναχώρηση, με καράβια τα όνειρά τους!!

Τα βραβεία περιμένουνε να ταξιδέψουνε στους μικρούς και τους όχι τόσο μικρούς, που περιμένουνε στις διάφορες γωνιές του κόσμου....

Οι σπόροι για τις ταινίες της επόμενης χρονιάς ήδη καρπίζουνε....

Και εμείς, απλώνουμε το χέρι να καλοσωρίσουμε την επόμενη φουρνιά, μικρών και μεγάλων δημιουργών!
;-)

Cinquantamila lacrime

-Συγκινήθηκες με το επετειακό, λόγω της ημέρας, Daily News? Κι εγώ πρέπει να σου πω...
-Όχι, ρε συ, έβαλα, κλασσικά, κατά λάθος το δάχτυλο στο μάτι και καταλαβαίνεις...
-Πάλι καλά, που δεν είχε και αντιηλιακό, όπως συνηθίζεις...
-Τί αντιηλιακό... Αντιηλειακό μάλλον να λες......
:-Ρ

-Στο καρτελάκι να σε βάλουμε στο staff ή στo Zizanio?
-Να με βάλετε στο stuff, the right stuff!!
-Στο stuffed θα σε βάλουμε!
-Τι stuffed και κουραφέξαλα, άντε να πάμε να φάμε μετά την τελετή έναρξης, γιατί είμαι με μια τυρόπιτα από το πρωί!
-Ρε, το 166... με μια τυρόπιτα μόνο?

Και κάπως έτσι, με τις κάμερες από ένα σωρό μέρη του κόσμου να τραβάνε, έγινε και η 12η τελετή έναρξης του Φεστιβάλ!! Με σαφώς λιγότερο κόσμο από προηγούμενες φορές, ένεκας του ότι ο πληθυσμός είναι ή κάτω από την γρίπη, ή από το φόβο της γρίπης (δεν έχουμε ακόμα βγάλει ασφαλές συμπέρασμα).

Τα παιδιά όμως των κριτικών επιτροπών, έτοιμα και με όρεξη για τις καινούριες ταινίες που θα δούμε!

-Για να δουλεύει καμιά στην γραμματεία του Φεστιβάλ πρέπει απαραίτητα το όνομά της να τελειώνει σε -ώ?
-Λες? Βασικά μάλλον πρέπει να είναι δισύλλαβο!!

Και σήμερα το πρωί, το Συνεδριακό Κέντρο (με την οθόνη στο λάθος μέρος, τις πρίζες που δεν δουλεύουνε και το ανύπαρκτο δίκτυο, και ΝΑΙ, είμαι κακιά...) του ΣΠΑΠ στην Ολυμπία, φιλοξένησε την Ευρωπαϊκή Συνάντηση "Ο Κινηματογράφος για Παιδιά και Νέους: στον κόσμο, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη" όπου, σχεδόν ήτανε να βάλεις τα κλάμματα ακούγοντας την χρηματοδότηση όχι απλά για τον κινηματογράφο αλλά για κινηματογράφο για παιδιά και νέους από χώρες όπως η Δανία και η Σουηδία και ο τρόπος που δουλεύεται στα σχολεία, από τους επίσημους φορείς....

Και για την Κορέα, (οk, I draw the line στο internet taxi...) όταν ακούσαμε για τα mobile δίκτυα, την προσβασιμότητα και τις ώρες που διδάσκονται τα παιδιά κινηματογράφο (μεταξύ άλλων βέβαια) μας έπιασε κι εκεί μια μικρή (μεγάλη, αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο για την Δανία και την Σουηδία, των οποίων οι παραγωγές είναι και πολυάριθμες και εκπληκτικής ποιότητας) ζήλια.... ΖΗΛΙΑ λέμε...

Και παρόλο που ο κόσμος ήταν σαφώς λιγότερος από άλλες χρονιές (ναι, ΕΙΧΑΜΕ χώρο να πατήσουμε) οι πρώτες απογευματινές προβολές μας άφησαν καθηλωμένους στα καθίσματα and wanting more... Τα Ζιζάνια συνεχίζουν να γράφουν, και οι πρώτες συνεντεύξεις, ψήνονται!!
;-)

Deep inside

To blog φεστιβαλιάζεται αυτές τις μέρες σε τρελά ωράρια, αλλά για να μην σας παρουσιαστούν σύνδρομα στέρησης να έρθετε να παρακολουθήσετε live το 12o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους και το 9ο Camera Zizanio, ή, τέλος πάντων, άμα δεν μπορείτε (ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ??? ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ...) άντε, κάνουμε την παραχώρηση να σας αφήσουμε να κάτσετε στα αβγά σας, με την προϋπόθεση ότι θα παρακολουθείτε το blog του Ζιζανίου, της εφημερίδας του Φεστιβάλ.... Γραμμένη από παιδιά, για όλον τον κόσμο...

(Α, και άμα μας στέλνετε και κανένα ταπεράκι με τίπτις φαγώσιμο, καλοδεχούμενο..... :-ΡΡΡΡ)

:-D