Cinquantamila lacrime

-Συγκινήθηκες με το επετειακό, λόγω της ημέρας, Daily News? Κι εγώ πρέπει να σου πω...
-Όχι, ρε συ, έβαλα, κλασσικά, κατά λάθος το δάχτυλο στο μάτι και καταλαβαίνεις...
-Πάλι καλά, που δεν είχε και αντιηλιακό, όπως συνηθίζεις...
-Τί αντιηλιακό... Αντιηλειακό μάλλον να λες......
:-Ρ

-Στο καρτελάκι να σε βάλουμε στο staff ή στo Zizanio?
-Να με βάλετε στο stuff, the right stuff!!
-Στο stuffed θα σε βάλουμε!
-Τι stuffed και κουραφέξαλα, άντε να πάμε να φάμε μετά την τελετή έναρξης, γιατί είμαι με μια τυρόπιτα από το πρωί!
-Ρε, το 166... με μια τυρόπιτα μόνο?

Και κάπως έτσι, με τις κάμερες από ένα σωρό μέρη του κόσμου να τραβάνε, έγινε και η 12η τελετή έναρξης του Φεστιβάλ!! Με σαφώς λιγότερο κόσμο από προηγούμενες φορές, ένεκας του ότι ο πληθυσμός είναι ή κάτω από την γρίπη, ή από το φόβο της γρίπης (δεν έχουμε ακόμα βγάλει ασφαλές συμπέρασμα).

Τα παιδιά όμως των κριτικών επιτροπών, έτοιμα και με όρεξη για τις καινούριες ταινίες που θα δούμε!

-Για να δουλεύει καμιά στην γραμματεία του Φεστιβάλ πρέπει απαραίτητα το όνομά της να τελειώνει σε -ώ?
-Λες? Βασικά μάλλον πρέπει να είναι δισύλλαβο!!

Και σήμερα το πρωί, το Συνεδριακό Κέντρο (με την οθόνη στο λάθος μέρος, τις πρίζες που δεν δουλεύουνε και το ανύπαρκτο δίκτυο, και ΝΑΙ, είμαι κακιά...) του ΣΠΑΠ στην Ολυμπία, φιλοξένησε την Ευρωπαϊκή Συνάντηση "Ο Κινηματογράφος για Παιδιά και Νέους: στον κόσμο, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη" όπου, σχεδόν ήτανε να βάλεις τα κλάμματα ακούγοντας την χρηματοδότηση όχι απλά για τον κινηματογράφο αλλά για κινηματογράφο για παιδιά και νέους από χώρες όπως η Δανία και η Σουηδία και ο τρόπος που δουλεύεται στα σχολεία, από τους επίσημους φορείς....

Και για την Κορέα, (οk, I draw the line στο internet taxi...) όταν ακούσαμε για τα mobile δίκτυα, την προσβασιμότητα και τις ώρες που διδάσκονται τα παιδιά κινηματογράφο (μεταξύ άλλων βέβαια) μας έπιασε κι εκεί μια μικρή (μεγάλη, αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο για την Δανία και την Σουηδία, των οποίων οι παραγωγές είναι και πολυάριθμες και εκπληκτικής ποιότητας) ζήλια.... ΖΗΛΙΑ λέμε...

Και παρόλο που ο κόσμος ήταν σαφώς λιγότερος από άλλες χρονιές (ναι, ΕΙΧΑΜΕ χώρο να πατήσουμε) οι πρώτες απογευματινές προβολές μας άφησαν καθηλωμένους στα καθίσματα and wanting more... Τα Ζιζάνια συνεχίζουν να γράφουν, και οι πρώτες συνεντεύξεις, ψήνονται!!
;-)