Los veranos de mi vida
Εκδρομή του Ορειβατικού Συλλόγου Ελευσίνας στα μέρη μας για κατάβαση της Νέδας, και η συνάντηση με τους φίλους, τους φίλους των φίλων και τα μέλη του Ορειβατικού, στα Πετράλωνα (μιαμ, μιαμ) την ώρα του φαγητού!!
Επίσκεψη στον Ναό της Αθηνάς στην Αρχαία Φιγαλεία, με το λεωφορείο να κάνει ακροβατικά ανάμεσα στα στενά στα Περιβόλια, και τον παππού της πλατείας να κοιτάζει έκθαμβος!
Το μοντέλο!
Οι περισσότερες πινακίδες πεσμένες, αλλά μπορεί να δει κανείς πληροφορίες όχι μόνο για τον χώρο, αλλά και τα μονοπάτια που οδηγούν στο ποτάμι.
Το Fabia και το Pajero, απέναντι από τον ναό της Αθηνάς (και τους 42 βαθμούς Κελσίου....)
Όχι, δεν θα δεις, όχι, δεν θα δεις!!!!
;-D
Η αρχαία κρήνη.
Το νερό δροσερό δροσερό και ό,τι έπρεπε για εκείνη την ώρα.
Και όσο το λεωφορείο γινότανε φλαμπέ προσπαθώντας να πάρει την στροφή από τα Περιβόλια για Επικούρειο Απόλλωνα, το Fabia, απολάμβανε την δροσιά, την θέα, και τον City Fm από την Μεσσηνία, μαζί με made on the spot, φραπεδάκι!
;-D
Οι κολώνες του ναού.;-D
Θα πέσει... δεν θα πέσει.....
Το στέγαστρο, που είναι εξίσου εντυπωσιακό!!
Ο ναός.
Οι σκαλωσιές...
Οι κολώνες του στέγαστρου.
Πόρταααα, πόρταααααααα.....
Και ο ήλιος, πάντα λάμπει!!
Και μετά από τον γύρο της μισής Μεσσηνίας για να αφήσουμε το Fabia στα Πλατάνια για την άλλη μέρα και αφού κάναμε με το Pajero όλες τις δυνατές διαδρομές ψάχνοντας να βρούμε από που τελικά θα κατεβούμε στην κατασκήνωση, ("Παιδιά, παιδιά, στο Σύρριζο θα έρθετε", μια ώρα μετά, "παιδιά, παιδιά, από Κούβελα θα κατεβείτε και Μαυρομμάτι"), οι σκηνές στημένες, και όλα έτοιμα για το τσιμπούσι! Τα σουβλάκια φτάσαν από Διαβολίτσι μαζί με τις μπύρες (σουβλάκι-παγωτό, ΧΧΑΧΑΧΑΧΑ) και μετά το φαγοπότι, ακολούθησε και πάρτυ γενεθλίων!
Το pet...To τζακούζι, μετά τα πρώτες βουτιές και το πρώτο κολύμπι. Και, ώρα για φωτογραφία! Ανοίγουμε το βρεγμένο σακίδιο, βγάζουμε την πρώτη σακούλα σκουπιδιών, ανοίγουμε, βγάζουμε την δεύτερη σακούλα σκουπιδιών, ανοίγουμε, βγάζουμε την τρίτη σακούλα σκουπιδιών, ανοίγουμε, βγάζουμε το τάπερ, ανοίγουμε, βγάζουμε την θήκη της μηχανής, και η Olympus, έτοιμη!!! Και σας το είπα... πάρτε μου μια αδιάβροχη..... Βάλε βγάλε 10 ώρες για να τραβήξουμε μια φωτό....
;-D
Η Νέδα στην μεριά του ήλιου, λίγο μετά το γεφύρι της Νέας Φιγαλείας.;-D
Και καλά που ο Νικόλας έφερε τα μπατόν (ευχαριστώ, Νικόλα, ευχαριστώ, ευχαριστώωωωωω), αλλιώς θα έφερνα όλα τα κόκκαλα σε puzzle!!! Μετρήθηκαν βέβαια κάμποσα οικόπεδα, και στα ορμητικά νερά (όχι, αυτά, αυτά ήταν παιχνιδάκι...) θρηνήσαμε ένα κομμάτι του ενός μπατόν, και ένα σπασμένο λουρί, αλλά χάρη στα καταπληκτικά ορειβατικά που τώρα στεγνώνουν μπροστά στον ανεμιστήρα, και στα προαναφερθέντα μπατόν, το μόνο που αφήσαμε στο ποτάμι, ήταν πολύ DNA στα βραχάκια, υπέργεια και υπόγεια!
Στην αρχή των φαραγγιών και των πολλών σημείων κολύμβησης!!! (Έπρεπε να πάρω εκείνη την ωραία ζώνη κολύμβησης για το σακίδιο...)
-Είναι βαθιά εκεί?
-Έλα, έλα, εδώ πατάς...
- Μπλμπλμπλ, γκλουγκλουγκλου...
Η μεταφορά των μη εχόντων Pajero (τα πράγματά μου κι εγώ σας πολυευχαριστούμε παιδιά!!!) από το ποτάμι, στα Πλατάνια!
;-D
Και χάρη στο Google Earth, πάρτε μια μικρή γεύση της διαδρομής που κάναμε στο ποτάμι!!!;-D
;-D
Και επί συνόλου!!! Και επειδή, το Fabia ήταν designated αυτοκίνητο για να επιστρέψει τους οδηγούς που αφήσανε τα δικά τους στον χώρο κατασκήνωσης, μετά το φαγητό στα Πλατάνια και αφού καταστρώθηκε το πρόγραμμα των επόμενων διαδρομών του Συλλόγου,...
... άφησε μπάλες, καρεκλάκια και άλλα μπιχλιμπίδια πίσω στους υπόλοιπους επιβάτες, και με τον GPS Δάσκαλο, και τους 3 οδηγούς των αφημένων αυτοκινήτων, πήρε τους δρόμους για Κούβελα και Μαυρομμάτι, όπου παίχτηκε για μια ακόμα φορά επανάληψη του εξής διαλόγου της προηγούμενης ημέρας (μα, καλά, όλοι οι παππούδες το ίδιο σενάριο διαβάζουν?)
Δάσκαλος: Καλησπέρα, μπορείτε να μας πείτε από που πηγαίνει για Κούβελα?
Παππούς: Από εκεί είσαστε? (Ναι, ρε θείο, και έχουμε πάθει αμνησία και ξεχάσαμε το δρόμο για το σπίτι μας....)
... άφησε μπάλες, καρεκλάκια και άλλα μπιχλιμπίδια πίσω στους υπόλοιπους επιβάτες, και με τον GPS Δάσκαλο, και τους 3 οδηγούς των αφημένων αυτοκινήτων, πήρε τους δρόμους για Κούβελα και Μαυρομμάτι, όπου παίχτηκε για μια ακόμα φορά επανάληψη του εξής διαλόγου της προηγούμενης ημέρας (μα, καλά, όλοι οι παππούδες το ίδιο σενάριο διαβάζουν?)
Δάσκαλος: Καλησπέρα, μπορείτε να μας πείτε από που πηγαίνει για Κούβελα?
Παππούς: Από εκεί είσαστε? (Ναι, ρε θείο, και έχουμε πάθει αμνησία και ξεχάσαμε το δρόμο για το σπίτι μας....)
Μετά από μια περιπετειώδη διαδρομή μέχρι την κατασκήνωση, μέσω ασφάλτου και επιστροφή από έναν χωματόδρομο σούπερ ουάου που έβγαινε από Κούβελα στα Πλατάνια, τα τέσσερα αυτοκίνητα, σκονισμένα, έτοιμα για την μεταφορά των φίλων και την επιστροφή!! (Γη, γη, γη, γηηηηηηη!!!!). Αφού λοιπόν φιληθήκαμε και ξαναφιληθήκαμε, ξαναβάλαμε στο Fabia ό,τι βγάλαμε πριν (ελπίζουμε δηλαδή...) και βουρ, για σπίτι!!
Το πολύ ευρύχωρο σαλόνι του Fabia, όπως βλέπετε, τα τέσσερα άτομα που γυρίσαμε, είχαμε πολύ άνεση και χώρο!!!
;-D