Like a hammer, on a bed of nails...

... and a bit of rock, to rock the walls, εναλλακτικός τρόπος για να ρίξεις σοβάδες, αν σου πέφτει βαριά η βαριά!!!!
;-D

- Ψιτ, καλέ κύριε, αυτά τα καρφιά εδώ πρέπει να κυκλοφορούνε??

(Όχι τίποτε άλλο, αλλά είναι ασήκωτο και το κουτί βρε παιδί μου...)

Και τα πειράματα βαρύτητας, σε πλήρη εξέλιξη: Παίρνετε ένα σπίτι. Βγάζετε όλα τα κεραμίδια και ανακαλύπτετε ότι κάτω από αυτά, βρισκεται μια ποσότητα χώματος, μεγέθους νησιού του Lost, που μετράει από το 1890. Αναθέτετε στην Νικολούλη να βρει το ταβάνι το οποίο αγνοείται εδώ και κάτι χρόνια (where is the @#$%$@#%# ceiling??)

Τυχαία, αποφασίζετε να αφήσετε την βαρύτητα να αναλάβει υπηρεσία, με αποτέλεσμα, ταβανοσανίδα και μισός τόνος χώμα εντός της οικίας, ακολουθώντας μια αμείλικτη κάθετη πορεία! (Ok, guys, that's a way to get the dirt off the ceiling too!!! HAHAHA)
(Photo credits to the fearless dude of our house!!!)

Ξεφορτώνεσαι τα παλιά δοκάρια, πριν αποφασίσουν να οργανωθούνε και να ζητήσουν επίδομα εκατονταετίας!
(Photo: fearless dude)

Και αφού φτυαρίσεις κάτι αμαξιές χώμα, voila, και επιτέλους, οι ταβανοσανίδες σε κοινή πλέον θέα!!! (Είχαν κινητά πριν 100 χρόνια?)

(Photo: fearless dude)

The only way is down, baby!!! Μικρό διάλειμμα στην καθοδική πορεία προς το έδαφος!!! (Hoho, good thing I won't be the one cleaning THAT mess!!!)

;-D

Για να υπάρχει και η σχετική συμμετρία στα ξηλώματα, you do away with the bottom floor too, καιιιιι buzz me, baby, πετάς τα μπάζα της σκεπής, στο ασύλληπτο κενό!!

Ι want to break it, break it!!! Διαγωνισμός χοροπηδηχτού για το ποιός θα σπάσει τα κεραμίδια σε μικρότερα κομματάκια (seriously, thin people have no chance here...). Εκείνο το τρίτο κεραμιδάκι αριστερά το θέλω να το ζωγραφίσωωωωωωωω, άντε παιδί μου χοροπήδα παραπέρα.... ώωπα, ώωωωπα με το τσιμέντο είπαμε!!!

Το μπαζοtruck in full business... (Ποιό είπαμε είναι αυτό? Το δεύτερο?? Anybody counting??)

Που 'ν' το μπαλκόνι?

Οέο????

-Ναι, έλα, έλα, ένα ακόμα βηματάκι, χάλασε και το ασανσέρ... έχουν μπάζα και οι σκάλες!!
;-D

A, ok, είπα κι εγώ....

..έχουμε πάτωμα τελικά...

Ουφ... no wonder the Fabia is o βασιλιάς της σκόνης!!
;-D

My heart, my head, my mind, my soul...

Επειδή έπεσε πολύ surfing με το Joomla (μα, καλά, ΠΟΣΕΣ ώρες θέλει για να ανεβάσεις βρε παιδί μου έναν δικτυακό τόπο πια, έχουμε και socializing να κάνουμε...), και μετά από τα τρομερά βασανιστήρια που δέχτηκαν κάτι καημένες βάσεις δεδομένων, ξαφνικά στο μενού, όλα τα ωραία!!! Πολυαγαπημένοι φίλοι που έρχονται (ΧΑΧΑ, παιδιά, στα καλύτερα σας στέλνουμε, αλλά για τα γενέθλιά σας, θα σας κάνω δώρο ένα ντεπόζιτο βενζίνη!!!), παράσταση της Μήδειας, και το κερασάκι, βόλτα με τον Ίαμο για να ξαναθυμηθούμε τα παλιά!!

Στο δε λιμάνι, το τέρας, έτοιμο να ξεκινήσει για άλλη γη κι άλλα μέρη!!

Γιούχου, Καπετάνιε, αυτό το σχοινάκι να το λύσω??? ΧΑΧΑΧΑΧΑ!

Το τέρας μετακινείται, και πίσω του ένα αρκετά μικρότερο... Και έλεγα, πως γέμισε τουριστικά λεωφορεία η Ολυμπία...

-Το βλέπεις το σπίτι???
-Όχι, την σουβλακερί όμως, την βλέπω!

We are so seaworthy!!!!
;-D

-Πάμε όλοι από την άλλη μεριά......
-Τι? Δεν θα κάνουμε διάσωση?? Έλα, έλα, ποιός ήθελε είπαμε να κάνει μπάνιο?

Πορεία για Στροφάδες...

Τακ τακ τακ τακ τακ τακ....

Ο τρομερός μας Καπετάνιος, που ή θα μας κάνει βόλτα με τον Ίαμο, ή θα κάνουμε χημικές μετρήσεις στα ποτάμια!!

-Θοδωρήηηηηηη!!! Πότε θα πάμε στις Στροφάδες? Ή καλύτερα ακόμα, ΣΚ στον εξωτικό νότο!!!!
;-D

Όλα φαίνονται ωραία, με καλή καλή παρέα!!!

Το Fabia περιμένει υπομονετικά να γυρίσουμε, γιατί μετά, μπανάκι, ε, ένα μικρό μεζεδάκι από την mama που δεν μπορεί να μας αφήσει πεινασμένους, και καπάκι, με το δεύτερο μαγιώ on και το άλλο να στεγνώνει μέσα στο Fabia.....

.... Μήδεια, του Ανατόλι Βασίλιεφ με την Λυδία Κονιόρδου στο Θέατρο Ολύμπια στο Φλόκα!!

H παράσταση ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα (αν και το λουμπάγκο στα πέτρινα δεν το γλυτώσαμε....) και το Ok Coral πολύ εντυπωσιακό πρέπει να πω!!! Σβύσαμε και κεράκια (μπαρδόν, ήθελα να πω τα παίξαν οι προβολείς σε κάποια φάση και είχαμε τσάφα τσούφα, ωραία ήταν τα αναπάντεχα φωτορυθμικά, χοχο, αλλά πάθαν εγκεφαλικό οι ηλεκτρολόγοι) και μετά, βόλτες στην άδεια Ολυμπία μαζί με τους μισούς ηθοποιούς που ψάχναν σουβλάκια, γιατί ως γνωστόν, δεν πρέπει να πίνεις με άδειο στομάχι, αλλά και ήταν και κατάλληλη ώρα για πρωινό!! Γιατί, δεν φταίω εγώ, κύριε Πρόεδρε, που ο Σωτήρης στο Ζορμπά είχε πάλι jazz live....
;-D

Oh baby baby it's a wild world

Και τώρα, αγαπητοί και φανατικοί αναγνώστες (seriously, όμως, guys, να το κοιτάξετε αυτό...) αυτού του παγκοσμίως αγνώστου blog (άντε, καλά, αφού επιμένετε να το διαβάζετε, δηλώνω πως τα φανατικά μέλη του fan club κερδίζουν μια βόλτα με το Fabia και ο τύπος με τις τραλαλά μπλούζες την φωτογραφία του blog σε Τ-shirt) η απόλυτη εφαρμογή που γνωρίζετε από το facebook, "An pas periptero pare mou kati" όπως καταγράφεται από το ακούραστο ρεπορτάζ που δεν γνωρίζει σύνορα και τσίνορα (είναι που έχουμε και καφέ 24/7 στο Fabia): Ψησταριά "Το περίπτερο". Ακολουθεί κατάλογος των περιεχομένων για να μπορείτε να προσφέρετε στους φίλους σας στο facebook.

Στο πιο trendy hotspot της πόλης (πόλη... λέμε τώρα...) σας δίνεται η ευκαιρία να κάνετε τα ψώνια σας σε συνδυασμό με τα καταπληκτικά ψητά της ώρας ακούγοντας το γνωστό άσμα "Ένα λεπτό περιπτερά".

Η ψησταριά βρίσκεται σε βολική τοποθεσία ώστε να υπακούει πλήρως στις επιταγές του Feng-Shui με τον σωστό προσανατολισμό και εκμεταλλευόμενη το γήινο chi, ελληνιστί, τσιτσί...

Τηλεφωνικοί θάλαμοι ακριβώς δίπλα για να συνδυάσετε την επικοινωνία με το γεύμα σας...

Ψησταριά "Το περίπτερο". Με δύο κουτιά τσιγάρα, δώρο μια μπριζόλα. Προσφορά αυτήν την εβδομάδα το σπιτικό τζατζίκι.

Ο διάσημος παρασκευαστής τζατζικιού, φορώντας το ειδικό μπλουζάκι "Born in Turkey"...

...δημιουργεί το ultimate γλυφτό για μοναχικές φέτες ψωμιού, το "Τζατζίκι Τούρκος". Χρήσιμο για ραγδαία πτώση πίεσης και άμεση εκκένωση χώρων από άτομα με ευαίσθητη όσφρηση.

Βραδιά μπριζόλας. Γίνονται ειδικές προσφορές (έχουμε και με κόκκαλο, έχουμε και χωρίς..) για τους τακτικούς πελάτες του περιπτέρου. To γατί του γείτονα, δώρο. Δηλώστε συμμετοχή για τα επόμενα αφιερώματα.

Σερβίρεται και σαλάτα..

Καθώς και επιδόρπιο, ντόπιας παραγωγής (εχμ... ΠΟΙΟΣ έφαγε όλα τα παγωτίνια???)
;-D

Σ' όσα κάστρα κι αν επήγα κι αν εγύρισα

Συναυλία της εξαίρετης Δόμνας Σαμίου στο Θέατρο Ολύμπια στο Φλόκα, με κοινό μικρότερο από το επιθυμητό (είμαστε multicultural στα εδώ μέρη και από χτες που αρχίσαν τα νταβαντούρια και οι πολυεκδηλώσεις σε όλα τα γύρω μέρη, δεν ξέρει κανείς που να πρωτοπάει. Εμείς, βέβαια, δεν χρειάστηκε να το βασανίσουμε το θέμα, Φεστιβάλ Ολυμπίας και ξερό ψωμί, για να ακούσουμε και σωστή μουσική, με τις σωστές φωνές, τα σωστά όργανα και κυρίως, τον σωστό ήχο από την κονσόλα!!!!!) αλλά εκλεκτό!!! Στο κοινό και ο Διονύσης Σαββόπουλος!

Ήχοι από παραδοσιακά τραγούδια όλης της Ελλάδος γέμισαν την βραδιά και οι εξαίρετοι μουσικοί και ερμηνευτές που συνόδευαν την Δόμνα Σαμίου, ταξίδεψαν μικρούς, μεγάλους και μεσαίους σε ακούσματα που σπάνια έχουμε την ευκαιρία να τα ακούμε (καλά, εμείς είμαστε ψαγμένοι τύποι και ακούμε και παραδοσιακή μουσική) παρά μόνο σε (κυριολεκτικές) εκτελέσεις στα πανηγύρια και μερικά, καθόλου.

Κάναμε και τις στροφές μας στην πίστα, και πολύ το χαρήκαμε (για τον Σαββόπουλο δεν ξέρω, που παραλίγο να τον ποδοπατήσουμε τον άνθρωπο, ΧΑΧΑ), μια από τις σπάνιες φορές που τον συρτό τον χορέψανε συρτό στα εδώ μέρη (δεν μπορείτε να φανταστείτε τι τρελό πλήγμα δέχομαι όταν βλέπω εδώ στον εξωτικό νότο να τα χορεύουνε όλα καλαματιανά, αντιδρούν τα χρόνια που λιώναμε τα παπούτσια μας στα πανηγύρια στην Τήνο... Και τώρα που την θυμήθηκα αυτήν την τρελή στέρηση, μήπως να βάλω στο πρόγραμμα μια Αγία Βαρβάρα στην Τήνο να θυμηθούμε τα παλιά με τους φίλους και να δημιουργήσουμε νέα?).

Έμεινα βέβαια με τον καημό πως δεν χορέψαμε ένα Ικαριώτικο (μακράν η αγαπημένη μου αεροβική άσκηση)... Και δεν ακούσαμε και το αγαπημένο μου, το "'Αστρο, της ζωής μου άστρο" να θυμηθούμε και την Χρυσομηλιά στους Φούρνους (χιχι, όχι, guys, δεν ήταν στο ερμηνευτικό team ο ακούραστος δάσκαλος/τραγουδιστής μας) αλλά καλύτερα, γιατί θα το ξημερώναμε το μαγαζί!!!

Πέρασμα λοιπόν σήμερα για το Fabia από 4 καστροπολιτείες πριν αράξει στην αγαπημένη του παραλία, και "σιγανά πατώ στη γη"...
;-D

Σαν σκιές γλιστρούν λόγια και εικόνες

Διονύσης Σαββόπουλος και Θανάσης Παπακωνσταντίνου (πολύ Θανάσης αυτές τις μέρες στα μέρη μας βρε παιδιά, χοχοχο!!!) στο θέατρο Ολυμπία στο Φλόκα, και μια από τις καλύτερες συναυλίες του φετινού καλοκαιριού (μήπως να την κάνουμε μια επανάληψη στην Κυπαρισσία την επόμενη εβδομάδα??)

Ένα μουσικό ταξίδι σε στίχους και νότες με το κοινό να συμμετέχει ένθερμα στα τραγούδια και των δύο καλλιτεχνών όλο κέφι και ζωντάνια, σχεδόν εφάμιλλη των επί σκηνής μουσικών!

Όλο το μουσικό team καταπληκτικό (καταπληκτικό, καταπληκτικό..) και έδωσε ρέστα με τη μουσική του παρουσία. Ο κάθε ένας από τους ερμηνευτές κατόρθωσε να δώσει το δικό του προσωπικό στίγμα ("μόνο Σταύρο με λένε... μόνο Σταύρο...", έι, Δημήτρη, πόσον καιρό έχουμε να το ακούσουμε αυτό???? ) Συμπερασματικά, λέω, αντί να χτυπιόμαστε στα γυμναστήρια, να επενδύσουμε σε ντράμς, μιλάμε η ultimate αεροβική άσκηση -plus του ότι εκδικείσαι και όποιους αντιπαθητικούς γείτονες! (Το ανθρώπινο φράγμα του ήχου?!!!! LOL!!)

Εκεί και η Δόμνα Σαμίου, που έφτασε για την σημερινή της συναυλία στον ίδιο χώρο, και την οποία ανέβασε στην σκηνή ο Διονύσης Σαββόπουλος για να ερμηνεύσουνε παρέα τον γνωστό ζωναράδικο (μα, only days before τον χορεύαμε στα λιανοχορταρούδια, μαζί με τα άλλα ξαδιρφούδια και πιδούδια...). Με την γοητευτική της απλότητα μας έδωσε μια μικρή γεύση από την σημερινή της συναυλία!

"Είναι τα βλέφαρά μου
διάφανες αυλαίες.

Όταν τα ανοίγω βλέπω
μπρος μου ό,τι κι αν τύχει.

Όταν τα κλείνω βλέπω
μπρος μου ό,τι ποθώ."

Ας κρατήσουν, λοιπόν, οι χοροί!
;-D

Ταιριάζω πάντα και παντού

O χρόνος κατρακυλάει πέρα δώθε και άλλη μια birthday τάρτα σοκολάτας, για όλους τους κολλητούς που αυτές τις μέρες είστε σε διαφορετικές γεωγραφικές συντεταγμένες (έχουμε και λέμε, με την τελευταία καταμέτρηση: Australia, Canada, Αργεντινή, Σύρος, Σουσάκι, Πύλος, Θεσσαλονίκη, Θάσος, Καβάλα, Βόλος, Μυτιλήνη, Ορεστιάδα, Χανιά, Αθήνα, Σίφνος, Καρδαμύλη, Καλαμάτα and still counting..) και όσπου να συναντηθούμε εντός των ημερών, θα αρκεστείτε στο δικτυακό κέρασμα (φάτε μάτια ψάρια)!!!!

Hohoho, a case of acute dyscalculia!!! Time has truly no meaning here!

;-D

Care for a slice?? Το πρώτο μέρος μιας σειράς από birthday events, μιας και εδώ τις γιορτές μας τις γιορτάζουμε πολλές φορές!!!

Και βέβαια, κεντρικό birthday present (που για χάρη του θα πάρω το δώρο που φτιάχνει εδώ και 2 μέρες ο ανιψιός, 3 μέρες αργότερα), οι Μπλε, στον Αλφειό!!!

Ο κόσμος λίγος, αλλά πολύ ζωντανός!

Ήταν και interactive το event... Είχε και παραγγελιές...

Γκουχ, γκουχ..... έλα, εκεί Πυροσβεστική??? (Πιάνω φωτιάαααααααα.....)
;-D
Πετάει το μπλουζάκι στην σκηνή?? Πετάει, πετάει!!!!! (Είπαμε, ένθερμο το κοινό...)
;-D

Οι φωτογράφοι κολλητά στην σκηνή! (Έι, αυτά τα ξύλα εδώ, αγκριθάνε...)

Υο, Daveako, remember "Kokkino Fili"? That's the group!!

;-D

Should I stay or should I go?? (Στέι ρε φίλε, καλά περνάμε!!!! Τώρα που ανακάλυψα πως μπορώ να χτυπιέμαι και με το καρεκλάκι θάλασσας Νο2?!!)

Κι άλλο, κι άλλο!!!
;-D