What does your heart say, what do you fear?

Αγαπητό μου ημερολ.... εεεεε... blogoλόγιο, σήμερα ξύπνησα, πλύθηκα, ντύθηκα, χτενίστηκα (υποθέτω, γιατί τα έκανα κοιμισμένη σε robot mode, αλλά δεδομένου πως δεν εισπράξαμε τσιρίδες τρόμου με το που βγήκα στο δρόμο, μάλλον έτσι θα έγινε), πήγα στο σχολείο, και μετά ξύπνησα για τα καλά, γιατί τα μικρά παιδάκια που συχνάζουν εκεί λειτουργούν σε dolby surround τσιρίδας. Αφού τους έμαθα ένα σωρό σημαντικά πράγματα για έναν τύπο που επέμενε να μας διδάξει πως είναι από την Μαδρίτη και είναι Ισπανός άρα μιλάει ισπανικά και πως άμα έχεις περισσότερα από ένα πράγματα, πρέπει απαραίτητα να ξέρεις κάτι που λέγεται πληθυντικός και που οι εξαιρέσεις του είναι σαφώς περισσότερες από τον κανόνα, είπα να ασχοληθώ με κάτι πραγματικά επί της ουσίας!

Αν δεν ξέρετε για τα δικαιώματα του παιδιού (όχι πως αμφιβάλλω για το επίπεδο των αναγνωστών του blog, χοχοχο) περάστε μια βόλτα από τον Συνήγορο του Παιδιού όπου θα ταξιδεύουμε αύριο με τις τάξεις μου (αν νομίζετε πως τα παιδιά έχουν ακούσει για την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού, εχμ... ναι, δεν θέλω να σας το πω ωμά, αλλά είστε μακριά νυχτωμένοι!) γιατί γνώση, σημαίνει δύναμη!

Το βράδυ μας έγινε ακόμα πιο πλούσιο με τα εγκαίνια της έκθεσης εικαστικών στον χώρο του ΑΣΟ, στον Πύργο: Αυτή τη φορά να μην ξεχάσουμε. Μια "καμένη" έκθεση. Βραδιά μουσικής, ποίησης και τέχνης!

Ο πρώτος επίσημος επισκέπτης της έκθεσης, μόλις άνοιξε τις πύλες της στο ευρύ κοινό! Μετά ήρθαν και άλλοι με μικρότερο αριθμό ποδιών ανά άτομο.

Το φωτογραφικό ρεπορτάζ δηλώνει φτωχό (αυτά παθαίνεις άμα πιάσεις το μπίρι μπίρι με τους φίλους σου που εκτίθονται και πειράζεις τις εγκαταστάσεις τους...) αλλά μην ανησυχείτε, ένα πράγμα ΔΕΝ μας λείπει σε αυτό το Φεστιβάλ και τις εκδηλώσεις του: οι κάμερες.... Και είπαμε... ελάτε να τα δείτε και μόνοι σας!!!

Εκεί και ο Ανδρέας Παγουλάτος, που διάβασε αποσπάσματα από την ποίησή του υπό μουσική συνοδεία. Το αποτέλεσμα, απλά μαγευτικό.

"... όλο και ξεστρατίζοντας πορευόμαστε..." (Αντρέας Παγουλάτος)

Και το παράδοξο... ένα παράθυρο out of the industrial context του κτιρίου!
;-D

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ...

Τα δέκα χρόνια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους,

γιορτάστηκαν με μια πανηγυρική συναυλία των Θηβαίου - Πασχαλίδη, με πάνω από 1000 άτομα να τραγουδούν και να απολαμβάνουν όχι μόνο την καταπληκτική μουσική, αλλά και το παιχνίδι ανάμεσα σε καλλιτέχνες και κοινό.

Ο ήχος εξαίσιος, η επιλογή και η εκτέλεση των τραγουδιών μοναδική!

Ατάκες πριν από την συναυλία:
- Να πάρω το κραγιόν, έξτρα ποτά, τσιγάρα, μανταλάκια...

Ατάκα κατά τη διάρκεια της συναυλίας:
Από τους συντραπεζίτες στους συντραπεζίτες:
- Ο κύριος με την παντόφλα να πάψει επιτέλους να κουνιέται (χοχο, αυτά ακούς άμα πας στις συναυλίες με πατερίτσες....)
Από τον Μίλτο Πασχαλίδη, με το τσιγάρο στο χέρι:
- Από κάπου μπάζει εδώ... Ή σταματήστε να καπνίζετε (μπουαχαχαχα) ή κλείστε τις πόρτες, φυσάνε 6 μποφώρ πάνω στην σκηνή!

Μετά την συναυλία:
- Πάμε να φάμε κάτι, κλείσαμε στο Λεβεντοχώρι..
- Άμα δεις πινακίδα που λέει Τρίκαλα, ΓΥΡΝΑ ΠΙΣΩ, δεν είσαι σε καλό δρόμο...

Στην αυταπάτη μέχρι τέλους
Και στην αλήθεια ως τη σταλιά
Θα 'μαι άγγελος με τους αγγέλους
Θα 'μαι σκυλί με τα σκυλιά

Και πάνω που γυρίζεις σαν άνθρωπος στο σπίτι σου τα άγρια χαράματα, αντί για αλεπούδες που συναντώ συνήθως, εκεί στη μέση του δρόμου, δύο πρόβατα με απειλητικές διαθέσεις, με τα οποία παίξαμε το παιχνίδι "θα σε κοιτάω ώσπου να κάνεις στην άκρη" σε συνδυασμό με το "πόσο γρήγορα μπορώ να βγάλω την φωτογραφική μηχανή από την τσάντα στις 4 παρά το πρωί"!!! Φυσικά, ελπίζω να μην περιμένατε για τις ανάγκες του ρεπορτάζ να βγω και από το αυτοκίνητο για να τραβήξω την πολυπόθητη φωτό, άγρια χαράματα με καραψοφόκρυο και κάπου 7 μποφώρ αέρα (έχουμε και ένα μαλλί να προσέξουμε...) οπότε πάρτε μια με τα πρόβατα με τα δαιμονισμένα μάτια, στην άκρη της οδού!
;-D

When the sun shines, we’ll shine together

Αρχίσαμε πλέον να λειτουργούμε κανονικά σε ρυθμούς φεστιβαλικούς!!! Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, κλείνει φέτος την πρώτη δεκαετία της ζωής του! Οι πρώτες προβολές για σχολεία αρχίσαν χτες, οι πρώτες εκδηλώσεις έχουν ήδη δρομολογηθεί, στήνονται οι εικαστικές εκθέσεις, και αύριο έχουμε την τιμητική συναυλία για τα γενέθλια, με τους Θηβαίο και Πασχαλίδη!

Οι πόρτες της αποθήκης του ΑΣΟ στον Πύργο ετοιμάζονται να ανοίξουν για μια ακόμα φορά. Η πραγματικότητα και η τέχνη συναντώνται στον ίδιο χώρο. Η ανθρωπιστική βοήθεια, και ο απόηχος των εικόνων του φετινού καλοκαιριού.

Φέτος μια "καμένη έκθεση". Και οι φωτογραφίες από τα παρασκήνια, πριν οι προβολείς ανάψουν για τα εγκαίνια, την Πέμπτη, από το στήσιμο του χώρου και των εκθεμάτων!

Και μην ξεχνάτε, η πόρτα αυτή θα ανοίξει και για σας, στα εγκαίνια της έκθεσης το βράδυ της Πέμπτης 29 Νοεμβρίου, με ποίηση και μουσικές. Εσείς, θα είστε εκεί? Εμείς πάντως θα σας περιμένουμε!
;-D

Time flies, Close your eyes!

"Θεία, κοίτα, έγραψα....

H πρώτη λέξη που έγραψε το ένδοξο (και λίαν συντόμως τετράχρονο) ανίψι μου!! Ε, ναι, τελικά, είναι ανιψιός μου αυτό το παιδί, χιχι!! Ένας επαναστάτης (ακόμα...) μεγαλώνει ανάμεσά μας!
;-D

Αλλά τι λέμε τώρα, εδώ έχουμε παιδί με προσωπική ενδυματολογική άποψη....

Έγκυρες επιστημονικές αναζητήσεις και τρομερή υπομονή..... ("Θεία, θα το δουπήκθω το μα'καδό'ο για να βγει όλο το δουμί του, θέλω να δω που τελειώνει...")

Εικαστικές παρεμβάσεις....

Και την δυνατότητα να χωράει σε πολύ μικρά μέρη...

Και βέβαια, φαίνεται η διαδοχή και διασπορά των γονιδιών....
;-D

Τι είναι αυτό που’χει πιο μεγάλη σημασία...

... η θέση των άστρων ή η παγκόσμια ιστορία...

Ένα ΠΣΚ γεμάτο ακραία καιρικά φαινόμενα, καταστροφές πάνω σε καταστροφές, και αυτή είναι μόνο η αρχή για τα φαινόμενα που ακολουθούν τις πυρκαγιές. Η μέριμνα και η πρόληψη, πάλι ελλειπείς.... Γκρρρρ.... Ο Αλφειός αυτές τις μέρες, αρχίζει την εκδίκησή του απέναντι στην έλλειψη σεβασμού της φύσης και του περιβάλλοντος....

Οι καταιγίδες μας ακολουθήσαν όπου και να πήγαμε αυτές τις μέρες... Και πάνω που ξεκινάς να πας να μαζέψεις τις ελιές σου για πάστωμα, από το μέρος που το φωτίζει ο ήλιος, ένα τέταρτο μετά, βρίσκεσαι πάλι μέσα στα μπουρίνια...

Τουλάχιστον, αρχίζουμε να νιώθουμε μια μικρή περηφάνεια για αυτό που ντρεπόμασταν και κράζαμε όλους τους υπεύθυνους όλα αυτά τα χρόνια. Απολαύστε, το ανακαινισμένο σπίτι του ολυμπιονίκη Κωστή Τσικλητήρα στην Πύλο! ;-D


Και επειδή, ως γνωστόν, μπορεί τα ακραία καιρικά φαινόμενα να μας εντυπωσιάζουν ενώ παράλληλα λυπόμαστε για τις καταστροφές (και για το μέγεθος της ανθρώπινης βλακείας που επιμένει να νομίζει ότι μπορεί να επικρατήσει η ασυδοσία ενάντια στη φύση...) δεν χάνουμε και τον στόχο μας και δηλώνουμε πως δεν μασάμε από τα εμπόδια που συναντάμε!!!!!! Στόχος λοιπόν αυτό το Σαββατοκύριακο (μεταξύ άλλων δηλαδή οι οποίοι πάλι ανήκουν στην κατηγορία προσωπικά δεδομένα) ήταν και το μάζεμα ελιών για πάστωμα.

Οδηγίες συλλογής ελαίας για πάστωμα εν μέσω ακραίων καιρικών φαινομένων.

Αν θέλετε να μαζέψετε ελιές και η φύση αποφασίζει να τα κάνει όλα κολυμπηθρόξυλο το μοναδικό Σαββατοκύριακο που εσείς πήρατε την απόφαση (γιατί μην ξεχνιόμαστε, έχουμε και Φεστιβάλ σε λίγες μέρες.... ) μην πτοείστε!!!! Ακολουθείστε τις παρακάτω συμβουλές, at your own risk!

Κατ' αρχάς, η απάντηση στην ερώτηση "Θέλω να μαζέψω ελιές και ρίχνει χαλάζι, τι πρέπει να κάνω?", δηλαδή "Κάτσε μπροστά στο τζάκι με καλή παρέα, καλό κρασί, καλή θέα στην καταιγίδα, μπόλικα κεριά και καλή μουσική και πάρε ελιές από το σούπερ μάρκετ" είναι τόσο προφανής που δεν μπαίνω καν στον κόπο να ασχοληθώ. Το target group μας είναι εκείνοι οι άνθρωποι που στο χείλος του χάους, ανανεώνουν απλά το κραγιόν τους και συνεχίζουν να παίζουν με την εντροπία του συστήματος. Αν ανήκετε στην πρώτη κατηγορία, να σας δώσουμε το trivial pursuit και μερικές καλές συμβουλές για κρασί, και ψητά στο τζάκι (τα άλλα κάντε τα μόνοι σας, επιτέλους, δεν θα ασχολούμαστε όλο με εσας, χεχεχε). Αν ανήκετε στην δεύτερη κατηγορία, προχωρείστε παρακάτω.

• Κατ' αρχ'ας, περιμένετε να κοπάσει η βρόχα. Τα λίγα πολύτιμα λεπτά από μια βροχή σε μια άλλη, είναι αυτά που πρέπει να εμεταλλευτείτε. Αποφύγετε να πράξετε τα παρακάτω κατά την διάρκεια αστραπόβροντων, δεν είσαστε ο Αστραπόγιαννος...
  
• Φορέστε ένα αδιάβροχο, ή έστω, αν δεν σας βρίσκεται (μα επιτέλους, τι στο καλό, δεν έχετε είδη πρώτης ανάγκης στο αμάξι σας?), αντιανεμικό. Λάβετε υπόψιν σας πως με το που θα ακουμπήσετε έστω και μια ελιά στο δέντρο, αυτό θα φροντίσει να τινάξει πάνω σας, όλο το νερό που θεώρησε καλό να παίξει παιχνίδια με την βαρύτητα κατά την διάρκεια της καταιγίδας.
• Αν φοράτε γυαλιά, βγάλτε τα.
• Βρείτε μια ωραία και γερή σακούλα για να βάλετε τις ελιές σας.

Πάρτε το πριόνι που έχετε στο αυτοκίνητο και τα γάντια σας. Αν δεν έχετε, πολύ κακώς, να αποκτήσετε, δεν ξέρετε που μπορεί να σας χρειαστούν. Εξάλλου, έχουμε και μια επιδερμίδα να προστατέψουμε.

• Τοποθετείστε μια σκάλα σταθερά στο θύμα ..... εεεε... στην ελιά που θέλετε να αποψιλώσετε. Εναλλακτικά σκαρφαλώστε στην ελιά, αλλά υπόψιν, το βρεγμένο ξύλο έχει μηδενική πρόσφυση. Φροντείστε να κρατάει τη σκάλα κάποιος που δεν θέλει το κακό σας, γιατί ως γνωστόν, η βαρύτητα είναι αμείλικτη, και δη όταν βρέχει.
• Κόψτε με το πριόνι τα κλαδιά από τα οποία θέλετε να μαζέψετε τις ελιές... Επίσης αποφύγετε να κόψετε το κλαδί στο οποίο στηρίζετε τη σκάλα...

• Μεταφέρετε τα κλαδιά σε στεγασμένο μέρος.
• Καθείστε αναπαυτικά στο καρεκλάκι της θάλασσας που έχετε μέσα στο αυτοκίνητο (τι?? Δεν έχετε?? Τςτςτς.....)
• Βάλτε την αγαπημένη σας μουσική στο mp3 player
  
• Μαζέψτε με την ησυχία σας τις ελιές, απολαμβάνοντας την βροχή που πέφτει με τις οκάδες....
• Βάλτε τα περισσευούμενα κλαδιά στον σωρό για κόμποστ και αναχωρείστε, παρακαλώντας να έχει μείνει στη θέση του και κανένα γεφύρι για να γυρίσετε στο σπίτι σας!
• Πάτε στις Συνταγές της Παρέας και δείτε τι μπορείτε να κάνετε με τις ελιές που μαζέψατε (θα σας έλεγα κι εγώ, αλλά πάω να φτιάξω χιονάνθρωπο με το χαλάζι στην αυλή...)
  

;-D

Time goes by, so slowly

Going in......

Στη θάλασσα, μετά από μια καταπληκτική καταιγίδα που την απολαύσαμε με θέα την Σφακτηρία (φτου, πάνω που αποφασίζεις να μαζέψεις ελιές και πορτοκάλια, γίνεται λαμπόγυαλο ο καιρός!!!!). Αλλά, σιγά μην πτοούμαστε!!! Μετά λοιπόν από ένα φανταστικό χαλάζι, ο καιρός απαγορευτικός για βουτιά στη θάλασσα (ένεκα οι κεραυνοί ντε....)

Επειδή όμως έχουμε έναν πολύ χαμηλό βαθμό αντίστασης στο θαλασσινό (ε, εντάξει, το παραδέχομαι, και στο γλυκό) νερό, και επίσης, πολύ αδιάβροχα ορειβατικά τουλάχιστον μέχρι το επίπεδο του αστραγάλου, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βραχεί ένα μεγάλο ποσοστό του συνόλου ενδυμάτων!!! Και αν δεν ήταν και το κινητό στην τσέπη (γιατί αυτή με τα κλειδί του Fabia την κάναμε λίγο μπάνιο, έτσι για το καλό βρε παιδί μου...) θα αλατιζόταν και μεγαλύτερο μέρος αυτών!

Χοχοχο, τι διλήμματα.... μέσα? Έξω????!!

Ακόμα ένα καταπληκτικό ΠΣΚ (ναι, ναι, το πρόγραμμα έχει και Shogun, ανάμεσα στις δουλειές και όλα τα υπόλοιπα! Talk about time capsules!!! Άντε, και μετά Buck Rogers και Galactica στο μενού!!)

;-D

Running through the monsoon

Οι 202.000 km στάθηκαν για λίγα δευτερόλεπτα στο καντράν και περάσαν πλέον για το Fabia, με φανφάρες και τυμπανοκρουσίες! Τρώει με γρήγορο ρυθμό και τα χιλιόμετρα αυτής της χιλιάδας, κατά εκατοντάδες, σε μικρά χαρούμενα ταξίδια, γεμάτα μουσικές και γέλια (χμ..., εντάξει, και φαγητό, αλλά μην το κάνουμε θέμα!). Ταξιδεύει με ήλιο και βροχή, καταιγίδες και φθινοπωρινά καλοκαίρια! Σε πόλεις και παραλίες, εθνικές και δασικούς δρόμους! Κουβαλάει από τα αξεσουάρ του μπριτζ και Τrivial Pursuit (το Genus edition) μέχρι ποδήλατα (ναι, ναι, και το γνωστό διάσημο φτυάρι!!), βιβλία και κρεμάστρες για wetsuit και μαγιώ (τώρα είναι καλύτερες οι παραλίες) και ποτέ, μα ποτέ δεν βαριέται!

Go, go, go!!!!!!!
;-D

Μια πεταλούδα...

Ο απολογισμός του ΠΣΚ είναι 700 χιλιόμετρα χωρίς να συναντήσει το Fabia κανένα ατύχημα ούτε στον πηγαιμό για την Αθήνα ούτε στο γυρισμό, πράγμα καθ' όλα παράξενο!! Και αν και το καρότο για την Αθήνα ήταν η dte, και η συνάντηση της κοινότητας των ελλήνων χρηστών Joomla! (μην ξαναλέμε τα ίδια και τα ίδια, αν δεν χρησιμοποιείτε Joomla! πολύ κακώς, και να παρουσιαστείτε με τον κηδεμόνα σας) αρχίσαμε και κλείσαμε με εκθέσεις, γιατί ως γνωστόν, έχουμε και ένα επίπεδο επιτέλους!

Πρώτος σταθμός, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχης και η έκθεση που φιλοξενεί, "Ο Γκρέκο και το εργαστήριό του". Απλά συναρπαστική, παρόλο που ο El Greco δεν είναι από τους αγαπημένους μου ζωγράφους, αλλά την μεγαλοφυΐα την αναγνωρίζουμε όπου την βλέπουμε!

Η έκθεση περιλαμβάνει έργα και του καλλιτέχνη αλλά και του εργαστηρίου του, καθώς επίσης και έγγραφα (λίγα αλλά συναρπαστικά) τα οποία με κάνουν να ζηλεύω πάντα, τρελλαίνομαι για αποδεικτικά της καθημερινής ζωής των ανθρώπων! Γινόταν βέβαια αρκετός χαμός από κόσμο, αλλά τι να κάνεις, αυτά έχουν τα ΠΣΚ, όλοι τότε πλακώνουν.

Βεβαίως, ευκαιρία και για μια ακόμα περιήγηση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, γιατί αδυναμίες είναι αυτές... Όσοι δεν έχετε πάει, πάρα πολυ κακώς, να έρθετε κι εσείς με τους κηδεμόνες σας, ή καλύτερα, να πάτε αμέσως στο μουσείο!!! Η κυκλαδική τέχνη είναι απίστευτη με την απλότητά της και το πως απεικονίζει την ανθρώπινη μορφή.

Απλά καταπληκτικό...

Κρίμα που οι απόγονοι του κυνηγού είναι οι περισσότεροι λαθροκυνηγοί και ασυνείδητοι...

Επίσης εντυπωσιακή ήταν και η Συλλογή Ζιντίλη με τις κυπριακές αρχαιότητες. Και εδώ τα αγαπημένα μου ήταν τα εκθέματα από την εποχή του χαλκού, ενώ κλασσικά, ρωμαϊκά και ελληνιστικά με αφήνουν παγερά αδιάφορη!

(The Monolith???)
;-D
Εντυπωσιακό όσο και τα βιολόσχημα ειδώλια...

(Take me to your leader...)

Και βέβαια, για να μην ξεχνάμε και τον σκοπό της μετάβασης στην πρωτεύουσα!!!! Η έκθεση η οποία δεν είχε καμία μια καμία σχέση με την Infosystem της Θεσσαλονίκης και στην οποία λυπηθήκαμε που δεν είχαμε άλλες 2-3 ώρες να ζουπήξουμε τα πάντα!! Ένα από τα πράγματα που αποφάσισα πως θέλω είναι εκείνο το στερεοσκοπικό κολπάκι, αν μη τι άλλο, μπορείς να ζαλίσεις το κοινό σου, κυριολεκτικά όμως!!! ΧΑΧΑΧΑΧΑ!! Βεβαίως, ψιλοκολλήσαμε λίγο στο παρελθόν με Amstrad και Amiga, αλλά μετά βρήκαμε το ρυθμό μας, πράγμα που μας χρειάστηκε στην εκδήλωση του Joomla! γιατί ο Κωνσταντίνος μας έβαζε να του κάνουμε ερωτήσεις και μας βομβάρδιζε με καραμέλες! Φυσικά και οι υπόλοιποι του panel, ο Άρης, ο Γιώργος και ο Παναγιώτης, ήταν εξίσου καταπληκτικοί αλλά τους έχω μόνο σε αξιοπρεπείς φωτογραφίες, και όπως γνωρίζετε καλά, αυτό το blog δεν έχει σχέση με αξιοπρέπεια!!

The master of the Joomla-verse!!
;-D

Και μετά την εκδήλωση, το panel πήγε για κοψίδια (αυτό το pattern επαλαναμβάνεται βρε παιδί μου, συνέχεια όμως)!!!! Όπως καταλαβαίνετε, φωτογραφίες άμα τη εμφανίση των κοψιδίων είναι αδύνατον να τραβηχτούν (εκτός αν βάλουμε το αυτόματο) γιατί αφιερώνουμε τις επιδόσεις και τα ταλέντα μας στο παιχνίδι "το πιο γρήγορο πηρούνι" στο οποίο κάνουμε όλοι τρομερά σκορ!! Τα πράγματα ηρεμούν μόλις τελειώσουν οι πιατέλες με τα κοψίδια και στο διάλειμμα ανάμεσα στο φαΐ και το γλυκό (γιαούρτι 2 πιατέλες παρακαλώ, γιατί είμαστε και στην ανάπτυξη, και 4 μπωλ με γλυκά του κουταλιού και μέλι) τραβάμε και καμιά φωτογραφία των ενόχων!!

Η τέχνη κυριάρχησε και σήμερα το πρωί με την επίσκεψη στο Μέγαρο Μουσικής το οποίο θα προτιμούσα να έχει μια πιο καλή παρουσία στο διαδίκτυο, έλεος πια με τα flash και τα παράθυρα που ανοίγουν.... Η έκθεση με τίτλο "Klimt, Schiele, Kokoschka και η εποχή τους" δεν είχε πάρα πολλά έργα των 3 από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες (προτιμώ την ανεικονική ζωγραφική, αλλά ο Klimt και ο Schiele με αφήνουν άφωνη, πράγμα σχεδόν ακατόρθωτο, και ο Kokoschka σε κάνει να κολλήσεις το βλέμμα σου στον καμβά) αλλά αποτελούσε μια καλή παρουσίαση της εποχής και του κλίματος μέσα στο οποίο δημιουργούσαν. Κόλλησα στις αναπαραστάσεις της διακόσμησης του Palais Stoclet από τον Klimt, στις λεπτομέρειες με τις πεταλούδες...

Γιατί να μην ξεχνιόμαστε, σε λίγο αρχίζει να πετάει στις μεγάλες οθόνες στα μέρη μας, η πεταλούδα του Φεστιβάλ!
;-D

Παρατηρήσεις:
1. Πόσο ανεγκέφαλος μπορεί να είναι κάποιος που περνάει με το αυτοκίνητό του πάνω από τον πεζόδρομο στο Θησείο, σχεδόν πατώντας πεζούς και μικροπωλητές, και κυρίως, γιατί δεν υπάρχει κανείς να τον σταματήσει;
2. Στο Θησείο, κανείς δεν σκύβει να μαζέψει τα κέρματα που βρίσκονται κάτω! Απίστευτο? (Τελικά είμαστε πλούσια χώρα...)
;-D