Κάποιος είπε πως ο δρόμος, είναι η φλέβα της φωτιάς

Στους δρόμους λοιπόν, και κυριολεκτικά και μεταφορικά ανακυκλώνοντας ιδέες, ζωές, σκέψεις και εικόνες, με τις αγκαλιές των φίλων να ξαναγελούν ζωντανά τις αναμνήσεις μας, τα λόγια των παιδιών μας να ταξιδεύουν στην Ισπανία και με την φαντασία όλου του κόσμου, να βγαίνει κάθε μέρα από τις κούτες που ανοίγουμε ανυπόμονα!!! Το 24ωρο είναι πολυ μικρό για να χωρέσει όλον τον θαυμαστό αυτό κόσμο της ζωής μας!!

Κινηματογραφικές βραδιές πάλι στο προσκήνιο, και η μηχανή προβολής ετοιμάζεται να ανάψει τη λάμπα της (ρε, παιδιά... κάντε μου το χατήρι να παίξουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ φέτος αυτό "Του Θεού το χόρτο"... ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ ΛΕΜΕΕΕΕ....), η εφημερίδα μας, μουτζουρώνει τα χέρια με το καινούριο της τεύχος (κάπου τις ξέρω εγώ αυτές τις φωτό, χιχιχιχιχιχι...) και θα επανέλθουμε δριμύτεροι με το επόμενο....

Και οι ματιές των ανθρώπων γύρω μας, αποτυπώνουν λόγια και εικόνες, που άλλες χάνονται σιγά σιγά και άλλες μένουν για πάντα γραμμένες με πύρινη βελόνα στις μνήμες και τα σχόλιά μας...

Εννιά τυράκια χαμένα στις σκόνες, αλλά ποιός τα μετράει αυτά μέσα στα γέλια και την αδρεναλίνη του παιχνιδιού? Οι παρτίδες ξεκινήσανε σήμερα και αρχίζουν να διαγράφουν το γεμάτο τους μέλλον, με το ζάρι που κυλάει, και κυλάει και κυλάει.....

'Ολοι έχουμε ένα δάσος που μέσα του νιώθουμε την ασφάλεια και την γαλήνη που μας κρύβει ο έξω κόσμος, όπου το φως με τον αέρα παίζουν παιχνίδια στα φυλλώματα, με τα δέντρα του να αφήνουν την σιωπή να παίζει τα παιχνίδια της, άλλοτε γεμάτο από ήχους και ζωντάνια, κι άλλοτε με την σιωπή να σταματάει τον χρόνο. Εκεί που το υπόλοιπο δάσος κρύβεται πίσω από κάθε δέντρο αν πας αρκετά κοντά, και που μπορείς να παίξεις με τους κανόνες του...Simply magic...
;-D

Και για να μην ξεχνιόμαστε, απεργία αύριο....
;-D