Hello, my name is Sophia and I am a teacher of English in Ancient Olympia, Greece. Welcome to my blog!

Friday, July 17, 2009

Life is a mystery....

Days spent in words, written pages that you wish are never ending, but still, devour them to their end, stories that start unfolding their tale in the cool waters of the cave and leisurely, tentatively, bring their magic into the light, fighting the darkness away! They linger... They stretch out under the sun and are woven into the quiet dreams on the hot sand, that takes each one of our shapes... The sun moves and we move along with it.... The tide rises, and the phantom of the story, dissolves in the water... We each mark the spot in a different way...

Days, that eventually turn into nights, when the colours melt into darkness, when the darkness below....

... opens up to unexpected hidden vaults! We follow the layers of meaning, and the rules of the game....

...and play with words even more..... words are still everywhere... eyes smile, quiet understanding... comforting...

The sweet taste of life, its sour moments drowned in laughter, the joy of people who know that they now, can have their chance....

More stories wait to unfold, they anchor themselves to random memories, and they dash out to our present... No end and no beginning? We ride words....

..like waves...
They are the map we use to find one another... Again, the quiet comfort of shared memories... shared stories... They rearrange themselves, and leave us all on our separate, but yet crossing ways.

Out of the sky, I close my eyes.....

...and it feels like home..
;-)

12 Comments:

Blogger Unknown said...

Φιλενάδα, πολύ ωραία βαρκάδα!!!

1:24 am

 
Blogger Sophia said...

@Alexia
Άσε, φιλενάδα, έχασες...
;-Ρ

1:54 am

 
Blogger Τουρνέ στα νησιά said...

βρε κοπελιά γιατί στα αγγλικά τα τελευταία ποστ?

1:51 am

 
Blogger Sophia said...

@Τουρνέ στα νησιά
Για ναμην χρειάζεται οι συνένοχοί του και οι συμμετέχοντες να ανατρέχουνε στην μετάφραση του google μιας και δεν ομιλούν την ελληνική!!!! (Έχουμε διεθνές και διηπειρωτικό κοινό!!)
;-Ρ

7:51 am

 
Anonymous Anonymous said...

ναι! κι εγω δεν καταλαβαινω! γιατι στα αγγλικα???

12:06 am

 
Anonymous Anonymous said...

εισαι ελληνιδα και διδασκεις!
ειμαι συναδελφος απο Αθηνα! δεν καταλαβαινω γιατι θα επρεπε ολο το ιστορικο της εκδρομης σου να το γραψεις στα αγγλικα? καταλαβαινω οτι ισως στην παρεα σου να υπηρχαν αλλοδαποι μα στην ελλαδα ηρθαν και εδω φιλοξενηθηκαν! Ας μαθουν κι αυτοι να διαβαζουν την γλωσσα μας!!

12:11 am

 
Blogger Sophia said...

@Anonymous
Γιατί γράφω και στις δύο γλώσσες. Κάποια πράγματα τα γράφω μόνο στα αγγλικά, κάποια μόνο στα ελληνικά. Επίσης, όταν οι διάλογοι οι αυθεντικοί είναι σε μια γλώσσα, τους βάζω στην γλώσσα που ειπώθηκαν. Έχουμε και ρεπερτόριο και στα ισπανικά επίσης, αλλά μείνανε για άλλο post!!! Το τί διδάσκω, δεν έχει καμία σημασία, ούτε το σε ποιά χώρα είμαι, εδώ γράφω αυτά που μου αρέσουνε στην γλώσσα που μου βγαίνει εκείνη την στιγμή.
;-)

1:31 am

 
Blogger Sophia said...

@Darthiir the Abban
Για θύμισέ μου, ξές... μήπως μου έχει ξεφύγει και κανένα!!!
(Διακρίνω μια μικρή μανία με τον Τοτό, η κάνω λάθος??)
;-Ρ

2:09 pm

 
Anonymous Anonymous said...

Beauty lies in the eyes of the beholder

4:42 pm

 
Blogger Sophia said...

@Anonymous
Always!
;-)

5:09 pm

 
Blogger Κοκκινοσκουφίτσα said...

Μaybe not always. Maybe this applies only to people who can tell the silver lining on the clouds :))) or appreciate such silent sounds as the leaves on a winter day.
Nice talking to you. Αλήθεια χάρηκα πολύ!

5:32 pm

 
Blogger Sophia said...

@Κοκκινοσκουφίτσα
Still... people deem things beautiful.. or not.. Surely the ones who see the silver lining, even more so, they make life worth living!
Παρομοίως!
;-)

6:31 pm

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home