I drove for miles and miles and miles...

Ατάκες που αγαπήσαμε αυτές τις μέρες.... (ok, και τις νύχτες... χιχιχι)...

-(Πσσστ.... τι στο καλό κάνει ο Νικ με το Science Illustrated και το χαρτί και το καλαμάρι δίπλα στο δέντρο? Τον Αη Βασίλη??? Αφού δεν φοράει κόκκινα λέμε...)
-(Άσε, λύνει ένα πρόβλημα λέει....)
-Α, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ!!! Εδώ ήρθαμε για να δημιουργήσουμε προβλήματα, όχι για να λύσουμε!!!!

-Συγνώμη, το cheesecake είναι καλτσόνε????
-Άσε παιδί μου τις απορίες και πιάσε τον κάβουρα για να ανοίξουμε την σαμπάνια, δεν βρίσκω την τανάλια...
-Εχμ... εντάξει (τον κάβουρα? Εχμ... how weird is that!?!! Μήπως να φέρω και τον γρύλλο από το Fabia?) Δε μου λες, ποιούς από τους απέναντι δεν χωνεύουμε??? Για να ξέρεις να πετάξεις εκεί τον φελλό όταν την ανοίγεις.... Βλέπω κάτι ωραίες τζαμαρίες!!!!
-Ναι, ναι, καλά... πες μας τώρα τελικά, στην τάρτα σοκολάτα έβαλες φλουρί?? Όχι τίποτις άλλο, μην τρέχουμε κανέναν στα επείγοντα έτσι όπως την καταβροχθίζουνε!
-.....

-Γιατί έχει τόσα δαμάσκηνα εδώ πέρα?? Πού είναι τα κεφτεδάκια?
-Είναι για μετά, για την πόκα!
-Τι, δηλαδή δεν φτάνει που είσαι κωλόφαρδος και μας μαδάς κάθε χρόνο, τώρα μας φέρνεις και δαμάσκηνα?
-Ναι, ρε, άσε θα μας φανούν χρήσιμα όταν μας ξαναπεί "έχω πενταρέ του άσσου/εξαρέ,/φλος/χρώμα", δεν θα χρειαστεί να του πούμε "δε μας χέζεις ρε, με το φύλλο σου"!!
-Χμ.. μήπως όμως τότε είναι καλύτερη ιδέα να τα τρώγαμε εμείς? Χιχιχιχιχιχιχι...
;-D

-Μουρλό είσαι παιδί μου, μέσα στον ψόφο και την βροχή τώρα σου ήρθε να δεις το σκάφος?
-Κάνω προπόνηση για τις ρεγκάτες!
-Στη στεριά??? Τουλάχιστον έτσι είμαστε ασφαλείς!!!!

-Συγνώμη, ΑΥΤΗ είναι η σκάλα για το σκάφος? Α, ωραία, ευκαιρία να προσθέσω και 2 σπασμένα πόδια και κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις στην πνευμονία και τα κρυοπαγήματα!
-Η σκάλα είναι πάρα πολύ ωραία, τα τακούνια σου είναι το πρόβλημα!
-Τα τακούνια μου δεν θα ήταν πρόβλημα αν υπήρχε σκαλί να πατήσουνε!
-Τι εννοείς? Επειδή λείπει ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΣΚΑΛΙ κάνεις έτσι?
-Άντε, καλά, ευτυχώς που είμαι ευλύγιστη και πολύ καλή στα σκαρφαλώματα... Και με χωρίς γάντια παρακαλώ...
-(Όχι, ρε γιαμαμότο... δεν θα πέσει... φτου...)

-Χμ... καλά, θα σας πάρω καινούρια σχοινιά και καινούρια σημαιάκια για τα βαφτίσια του Αντάρη γιατί τώρα πολύ φλουφλέ όνομα έχει... Πότε είπαμε είναι τα βαφτίσια και η καθέλκυση του σκάφους?

-Χμ... έλα μου ντε.. καλή ερώτηση... πότε είπαμε ξανάρχεσαι?
-Να σου πω, αντί για σαμπάνια μήπως να σπάγαμε ένα μπουκάλι τσίπουρο? Γιατί το κρασί θα κάνει λεκέ...

Και οι μέρες περνάνε με τα βασικά εφόδια (τα άλλα, πηρούνια, ποτήρια, συνδαιτυμόνες και τα σχετικά δεν τα αποκαλύπτουμε, προσωπικά δεδομένα είπαμε... χοχοχοχοχοχο!!! Αν και αποφάσισα τι καινούρια ποτήρια θα αγοράσω, γιατί έχουμε και ένα επίπεδο επιτέλους!!!!!!) τα οποία είναι και θεραπευτικά όσον αφορά τις ιώσεις και οι νύχτες το εξής αυτό, μην επαναλαμβανόμαστε, επιτέλους!!!
;-D

Αν και τελικά, αυτές οι μέρες και οι νύχτες ήταν πολύ κοντές για να φτάσουνε για όλους και κάποια εφόδια μείναν παραπονεμένα στην τσάντα!!!! Αλλά, δεν φταίω εγώ, κύριε Πρόεδρε, παρασύρομαι!!! Πόσες έχουμε ακόμα???? Μόνο 360????? ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ... με το ζόρι προφταίνουμε!!
;-D