Hello, my name is Sophia and I am a teacher of English in Ancient Olympia, Greece. Welcome to my blog!

Friday, November 30, 2007

What does your heart say, what do you fear?

Αγαπητό μου ημερολ.... εεεεε... blogoλόγιο, σήμερα ξύπνησα, πλύθηκα, ντύθηκα, χτενίστηκα (υποθέτω, γιατί τα έκανα κοιμισμένη σε robot mode, αλλά δεδομένου πως δεν εισπράξαμε τσιρίδες τρόμου με το που βγήκα στο δρόμο, μάλλον έτσι θα έγινε), πήγα στο σχολείο, και μετά ξύπνησα για τα καλά, γιατί τα μικρά παιδάκια που συχνάζουν εκεί λειτουργούν σε dolby surround τσιρίδας. Αφού τους έμαθα ένα σωρό σημαντικά πράγματα για έναν τύπο που επέμενε να μας διδάξει πως είναι από την Μαδρίτη και είναι Ισπανός άρα μιλάει ισπανικά και πως άμα έχεις περισσότερα από ένα πράγματα, πρέπει απαραίτητα να ξέρεις κάτι που λέγεται πληθυντικός και που οι εξαιρέσεις του είναι σαφώς περισσότερες από τον κανόνα, είπα να ασχοληθώ με κάτι πραγματικά επί της ουσίας!

Αν δεν ξέρετε για τα δικαιώματα του παιδιού (όχι πως αμφιβάλλω για το επίπεδο των αναγνωστών του blog, χοχοχο) περάστε μια βόλτα από τον Συνήγορο του Παιδιού όπου θα ταξιδεύουμε αύριο με τις τάξεις μου (αν νομίζετε πως τα παιδιά έχουν ακούσει για την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού, εχμ... ναι, δεν θέλω να σας το πω ωμά, αλλά είστε μακριά νυχτωμένοι!) γιατί γνώση, σημαίνει δύναμη!

Το βράδυ μας έγινε ακόμα πιο πλούσιο με τα εγκαίνια της έκθεσης εικαστικών στον χώρο του ΑΣΟ, στον Πύργο: Αυτή τη φορά να μην ξεχάσουμε. Μια "καμένη" έκθεση. Βραδιά μουσικής, ποίησης και τέχνης!

Ο πρώτος επίσημος επισκέπτης της έκθεσης, μόλις άνοιξε τις πύλες της στο ευρύ κοινό! Μετά ήρθαν και άλλοι με μικρότερο αριθμό ποδιών ανά άτομο.

Το φωτογραφικό ρεπορτάζ δηλώνει φτωχό (αυτά παθαίνεις άμα πιάσεις το μπίρι μπίρι με τους φίλους σου που εκτίθονται και πειράζεις τις εγκαταστάσεις τους...) αλλά μην ανησυχείτε, ένα πράγμα ΔΕΝ μας λείπει σε αυτό το Φεστιβάλ και τις εκδηλώσεις του: οι κάμερες.... Και είπαμε... ελάτε να τα δείτε και μόνοι σας!!!

Εκεί και ο Ανδρέας Παγουλάτος, που διάβασε αποσπάσματα από την ποίησή του υπό μουσική συνοδεία. Το αποτέλεσμα, απλά μαγευτικό.

"... όλο και ξεστρατίζοντας πορευόμαστε..." (Αντρέας Παγουλάτος)

Και το παράδοξο... ένα παράθυρο out of the industrial context του κτιρίου!
;-D

2 Comments:

Blogger An-Lu said...

Όμορφα....
Καλό ΣΚ!

4:05 pm

 
Blogger Sophia said...

@an-lu
Αχ, σας μερσώ πάρα πολύ, όπως καταλαβαίνεις, θα γίνεται τρελός πανικός, it's Festival time και συνεχίζουμε με αυτό το ρυθμό, μέχρι το άλλο Σάββατο!!!!!
;-D

2:10 am

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home