Hello, my name is Sophia and I am a teacher of English in Ancient Olympia, Greece. Welcome to my blog!

Friday, October 08, 2010

Θέλω κάτι να σου πω


Αγαπητέ γονιέ...
Όταν εγώ, ένας εντελώς ξένος άνθρωπος και όσον αφορά τον τόπο σου και τους ανθρώπους που μένουν σε αυτόν, που απλά μένω εδώ για λίγο καιρό και δεν έχω  ιδιαίτερους δεσμούς ούτε με την οικογένειά σου ούτε με τους φίλους σου ούτε με τον κοινωνικό σου περίγυρο, ενδιαφέρομαι περισσότερο για την υγεία και την σωματική ακεραιότητα του παιδιού σου, και παίρνω υπεύθυνα θέση όσον αφορά την προστασία του από ό,τι τον απειλεί σε σχέση με σένα, τότε, Houston, we have a problem...

Γιατί για να διδάξω ένα παιδί, να του μάθω αυτά που του χρειάζονται και κυρίως, να το μάθω να σκέφτεται, θα πρέπει πρώτα, να το έχω ζωντανό, αρτιμελές και υγιές... Και είναι πολύ θλιβερό να προσπαθώ πολύ περισσότερο από σένα για να ισχύουν αυτές οι συνθήκες.... για αυτό, πάρε επιτέλους την ευθύνη της ζωής αυτού του μικρού ανθρώπου που είναι, πρωτίστως, στα δικά σου χέρια.......

20 Comments:

Blogger Unknown said...

Ευθύνη;;;
Στη σημερινή κοινωνία;;;
Μπουαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

4:04 pm

 
Blogger Sophia said...

@Darthiir the Abban
Ξέρω πολλά με τον Τοτό... αλλά μου την δίνει η απόλυτη ανευθυνότητα των γονιών όσον αφορά την σωματική ακεραιότητα των παιδιών τους, που παίζουν κανονικά ρωσική ρουλέτα με την ζωή τους... Και πλείστες φορές, χάνουν.
Είναι ανεύθυνοι όταν τα κάνουνε και ακόμα πιο ανεύθυνοι όταν τα μεγαλώνουνε... Τα παιδιά, όμως, δεν τους φταίνε σε τίποτα... Και βέβαια μάντεψε ποιούς κατηγορούνε πάντα όταν βλέπουν ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί τους....

4:10 pm

 
Blogger sitronella said...

Πόσες φορές έχω βρίσει από μέσα μου γονείς... Και δεν είμαι εκπαιδευτικός. Και αυτός είναι ο λόγος που δεν θα μπορούσα και ποτέ να γίνω...

9:06 pm

 
Blogger Sophia said...

@sitronella
Άσε, είναι δραματική μερικές φορές η κατάσταση με κάποιους ανθρώπους και διαπιστώνω ότι αρχίζω να χάνω την διπλωματική μου διάθεση... Το κακό, είναι ότι αυξάνονται κάτι τέτοιου τύποι.. Το καλό, ότι υπάρχετε όμως και εσείς οι υπέροχοι!!
;-D
Και πολύ κακώς δεν δουλεύεις σαν εκπαιδευτικός πια, θα ήσουν εκπληκτική...
;-)

9:10 pm

 
Blogger KitsosMitsos said...

Έτσι ξεκινάνε τα μεγαλύτερα προβλήματα, πραγματικά...
Καλησπέρα.

3:56 pm

 
Blogger Sophia said...

@KitsosMitsos
Συμφωνώ. Δεν νομίζεις, όμως, ότι κάποτε τα προβλήματα αυτά θα πρέπει να λύνονται αποτελεσματικά?

Καλησπέρα!
;-)

4:06 pm

 
Blogger Τουρνέ στα νησιά said...

μπορείς να φανταστείς συναδέλφι πόσες φορές έχω πει τα ίδια πράγματα.
Είναι τραγικό να νοιαζόμαστε εμείς πιο πολύ από τους γονείς για τα παιδιά τους.
Και που να πούμε και για περιπτώσεις που θα πρέπει άμεσα να προστατέψουμε τα παιδιά από τους γονείς πριν να είναι πια αργα.

5:53 pm

 
Blogger Sophia said...

@Τουρνέ στα νησιά
Μπορώ, δυστυχώς...Και αυτές οι περιπτώσεις που λες, είναι πολύ περισσότερες από όσες φαντάζεται κανείς...

9:23 am

 
Blogger psephis said...

Μου κάνει εντύπωση. Έχω ακούσει ακριβώς τα ίδια από φίλους εκπαιδευτικούς. Είναι να απορεί κανείς πώς επιβιώνουν μερικά παιδιά. Αναρωτιέμαι αν ήταν από παλιά έτσι - ή πρόκειται για φαινόμενο της σύγχρονης εποχής;

12:44 pm

 
Blogger Sophia said...

@psephis
Μη σου κάνει εντύπωση.. Απαίδευτοι, ανεύθυνοι, ασέβαστοι άνθρωποι, μεγαλώνουν παιδιά. Και παλιά υπήρχανε και πάντα θα υπάρχουνε, αλλά όταν είμαστε στο 2010 με τόσα όπλα στα χέρια μας για να αντιμετωπίσουμε το θέμα, είναι πολύ δυσάρεστο να διαπιστώνεις πως το ποσοστό αυτών, βρίσκεται παντού γύρω σου και δεν μπορείς να κάνεις πολλά για αυτό... Δες το Precious, ως τυχαίο παράδειγμα, μόνο και μόνο γιατί το έχω πολύ πρόσφατο, και αναρωτήσου αν είναι σπάνιο φαινόμενο...

2:56 pm

 
Blogger Кроткая said...

Μα αφού πολλοί (μην πω οι περισσότεροι δλδ) κάνουν παιδιά επειδή έτσι συνηθίζεται, όχι επειδή πραγματικά έχουν καταλάβει τι σημαίνει να έχεις παιδιά και το επιθυμούν. Μην πω για κείνουν που κάνουν παιδιά επειδή τους πρήζουν οι επίδοξοι παππούδες. Για να γεμίζουν κενά...

[δε με λες τι είναι εκείνο το άλλο ωραίο μπλου διδυμάκι του βλογ που ανακάλυψα?]

6:48 pm

 
Blogger Sophia said...

@Кроткая
A, καλά, αυτό ξαναπέστο... οι περισσότεροι έτσι δημιουργούνε σχέσεις, έτσι παντρεύονται, και το χειρότερο, έτσι κάνουν παιδιά γιατί νομίζουν ότι τα παιδιά θα τους λύσουν τα προβλήματα που έχουνε... Λάθος μέγα... Τα κενά δεν γεμίζουν έτσι.. Τα κενά γεμίζουν με σωστές σχέσεις ανάμεσα σε ανθρώπους που ταιριάζουνε. Και που δημιουργούνε σχέσεις υπεύθυνα και όχι για να καλύψουνε τις ανασφάλειές τους δημιουργώντας άλλες μεγαλύτερες!

[Είναι όπως το είπες, το διδυμάκι του στο σχολικό δίκτυο.. ;-ΡΡΡ]

7:19 pm

 
Blogger Stefanos said...

Είσαι και συ σε περιοχή.. υψηλού κινδύνου :p

2:11 pm

 
Blogger Sophia said...

@Prophet Estarian
ΧΑΧΑ, ναι, ναι, πράγματι, άσε, μη συζητάς!! Αλλά, πρέπει να παραδεχτείς, έχω πολύ δυνατές μεθόδους αντιμετώπισης!!! Χεχεχεχεχε...
;-ΡΡΡΡ

2:13 pm

 
Blogger demetrat said...

Σοφούλα, δυστυχώς υπάρχουνε πολλοί τέτοιοι, και ακόμα δυστυχέστερα δεν ιδρώνει το αυτί τους από τίποτα.Διότι είναι η κλασσική περίπτωση του φωνακλά χειροδικούντα που μη του ακουμπήσεις το παιδί, αλλά συγχρόνως,το παρκάρει κανονικά στο σχολείο και έξω απ τον μπελιά του.Η κλασσική του ατάκα;Να το κάνει το κράτος,γιαυτό το πληρώνω.
δ

1:21 pm

 
Blogger Sophia said...

@demetrat
Σωστό, σωστότατο, και μετά, διαβάζεις όμως στις εφημερίδες για τον τραγικό πατέρα και την τραγική μάνα και όλα τα σχετικά... Τί να πεις... απλά ανησυχώ μήπως όλη αυτή η βλακίτιδα και ανευθυνότητα γίνει κολλητική και σε αυτούς που δεν είναι έτσι...

2:32 pm

 
Blogger demetrat said...

μπα, αν κρίνω από τα δικα μας τα συλλογικά γονέων, δεν κολλάει.Αλλα τι να το κάνεις, αυτοί οι ηλίθιοι είναι πάντα περισσότεροι.
δ

4:21 pm

 
Blogger Sophia said...

@demetrat
Ναι, μωρέ, αυτό είναι γεγονός!! Για αυτό να συνασπιστούμε εμείς που διαφοροποιούμαστε (χοχοχοχο, όχι δηλαδής ότι δεν είμεθα συνασπισμένοι, αλλά λέμε... ;-ΡΡ) και να αρχίσουμε να πολλαπλασιαζόμαστε!!!! Μπορεί αυτοί να είναι περισσότεροι εμείς όμως είμαστε καλυτερότεροι!!!
;-D

4:23 pm

 
Anonymous Anonymous said...

Ουφ! Είχα κάνει πρόσφατα μια επιμόρφωση στα μέρη σας και το τι άκουσα από τους εκπαιδευτικούς δε λέγεται! Το χειρότερο είναι ότι οι γονείς στην επαρχία αισθάνονται απόλυητ κυριότητα πάνω στα παιδιά τους (λέω κυρίως στην επαρχία γιατί από εκεί έχω περισσότερες εμπειρίες). Οι εκπαιδευτικοί δε (όσοι δηλαδή έχουν διάθεση να βοηθήσουν) αισθάνονται εντελώς ανύμποροι απέναντι στην κακοποίηση των παιδιών. Υποστήριξη μηδέν. Καλό κουράγιο...

7:19 pm

 
Blogger Sophia said...

@silentcrossing
Και πού να σου έλεγα κι εγώ...
Τέλος πάντων, τι να λέμε τώρα, είναι δραματική η κατάσταση και το κακό είναι ότι διαιωνίζεται. Διαμαρτύρομαι εντόνως!

7:26 pm

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home