Con los ojos no te veo
Γιατί, μερικές φορές, τα μάτια δεν είναι αρκετά...
... για να δούν όλες τις αποχρώσεις της ζωής που απλώνονται στον ορίζοντα, all the endless nuances... Και τότε είναι, που,
...quiero salir a caminar...
posted by Sophia at
7:57 pm
7 Comments:
Η δευτερη φωτογραφια ειναι πολυ γαματη.Μου αρεσουν οι αποχρωσεις του φωτος σε φωτογραφιες...ειδικα στη θαλασσα...
10:01 am
Ειδικά την απόχρωση πάνω απ' τον παρθενώνα... :(
11:01 am
@James D
H δεύτερη φωτογραφία είναι πολύ υποδεέστερη του τί φαινότανε εκείνη τι στιγμή που ήταν πολύ υποδεέστερο του τί υπήρχε και ακόμα πιο υποδεέστερο της εικόνας που δημιουργούσε όταν έκλεινες τα μάτια....
Αυτό που βλέπει κανείς, είναι πάντα μια αρχή, όχι το τέλος....
;-)
@Darthiir the Abban
Και όχι μόνο την μία... Και όχι μόνο από εκείνη τη γωνία...
;-)
11:49 am
να κάτσεις εκεί που κάθεσαι, και να πάρεις και καμμιά ασπιρίνη.
άντε.
(τέτοιο σαλίρ και καμινάρ δεν το φανταζόμουνα ποτέ πως υπάρχει)
φιλιά.
δ
10:33 am
@demetrat
Είδες? Και πού είσαι ακόμα....
;-)
3:21 pm
Αρρωστη??Αντε περαστικα...
10:42 am
@James D
Όλα περαστικά είναι...
;-)
3:05 pm
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home