Θυμάμαι, θυμάμαι...

Εγνατία for ever όσον αφορά την οδήγηση σε αυτοκινητόδρομο, κυρίως για την ωραία χιλιομετρική ένδειξη των 130 km/h και το τοπίο που τεντώνεται αριστερά και δεξιά!!!! Και ενώ μέχρι πριν κάμποσο καιρό ο μόνος σταθμός που έπιανε το Fabia περνώντας την Ασπροβάλτα ήταν αυτός της εκκλησίας (...) τώρα, που ταξιδεύουμε στα ψηλά και αγναντεύουμε, Bach στην διαπασών, μέχρι να ξαναπιάσουμε την επόμενη ροκιά!!!!! Βέβαια, από τους Κήπους και μετά, το ραδιοφωνικό τοπίο αλλάζει σε χαμπίμπια ως επί το πλείστον, αλλά τι να κάνεις...
;-D

Και στο χωριό που πίνεις καφέ αγναντεύοντας την Ανδριανούπολη, τα παλιά σπίτια που εξερευνούσαμε παιδιά διατηρούν ακόμα το μυστήριο και την γοητεία τους, παρόλο που η γεωγραφία των περασμένων ετών ανήκει στο παρελθόν!!!!

To Fabia ανέλαβε να κάνει τόπο στα καινούρια, και θα κουβαλήσει πίσω στον εξωτικό νότο αρκετά από τα κομμάτια της ζωής της φανταστικής μας γιαγιάς!!!

;-D

Για μια ακόμα φορά, γίναμε "πιδούδια και κουρτσούδια" και με την φανταστική γιαγιά για κοινό, είχαμε μαθήματα ρακέτας (=πως να εξαντλήσεις ένα τρίχρονο....) στον μικρό ξανθό ανιψιό!!! (Τρίχρονο-θεία 1-1)
;-D

Το Fabia, που γυαλίζει αισθητά λιγότερο από ότι 1200 χιλιόμετρα πριν, με την φανταστική γιαγιά!!!!

;-D

Και φυσικά, είπαμε, φεστιβάλ στον Άρδα!!!!!

Με Goin'Through....

Και πλήθος κόσμου στα παιχνίδια...

Η στρατιωτική πλωτή γέφυρα που οδηγεί στην Νησίδα...

Και η κυρίως σκηνή...

Γκουχ, γκουχ......

;-D